فرهنگ عاشورا صفحه 55

امام حسین«علیه السلام»یک بار در وسط راه،پس از شنیدن حوادث کوفه و آگاه شدن از دگرگونی اوضاع آن،بیعت را از همراهان برداشت،تا هر که می خواهد برود.آن هنگام عدّه ای رفتند.یک بار هم شب عاشورا پس از خطبه ای که به ستایش از وفاداری اصحابش پرداخت،فرمود:اینها تنها مرا می خواهند،شما را آزاد می گذارم که هر کس می خواهد برود.از تاریکی شب استفاده کنید و بروید:«فانطلقوا جمیعا فی حلّ،لیس لی علیکم منّی ذمام،هذا لیل قد غشیکم فاتّخذوه جملا» (1)البته آن شب کسی نرفت.برادران و پسران و برادرزادگان عبد الله جعفر و زینب«علیه السلام»و کسانی چون عباس،زهیر بن قین و دیگران برخاستند و اعلام حمایت و جانبازی تا مرز شهادت نمودند و زندگی بی امام و حیات پس از شهادت حسین«علیه السلام»را بی ارزش دانستند.

گفت ای گروه،هر که ندارد هوای ما سر گیرد و برون رود از کربلای ما

برگردد آنکه با هوس کشور آمده سر ناورد به افسر شاهی گدای ما

-بیعت

بررسی تاریخ عاشورا

نام کتابی ارزشمند،حاوی سخنرانیهای مرحوم دکتر محمد ابراهیم آیتی که در سالهای 3-1342 از رادیو ایران پخش شده است و دربارۀ قیام سید الشهدا و ابعاد گوناگون آن است.

-کتابنامۀ عاشورا

بریر بن خضیر همدانی

از شهدای کربلاست.از اصحاب وفادار امام حسین«علیه السلام»و از انسانهای شایسته و پرهیزگار که زاهد،قاری قرآن و معلّم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه،از قبیلۀ«همدان» بود.بریر از تابعین به شمار می رفت و به عنوان«سیّد القرّاء»شناخته می شد.اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت می پرداخت و در میان قبیلۀ همدان ارزش و منزلتی داشت.در کوفه مشهور و مورد احترام بود.کوشش بسیاری داشت که عمر سعد را از دوستی و همدلی با حکومت اموی بازدارد که موفّق نشد. (2)وی در سال 60