فرهنگ عاشورا صفحه 60

امام خویش و نصرت قرآن می کردند.این از سخنرانیها و رجزها و پاسخهایشان روشن بود.سید الشهدا«علیه السلام»را امامی می دانستند که باید یاریش کرد و جان در راهش باخت و دشمنانش را کافر دلان نفاق پیشه ای می شناختند که جهاد با آنان همچون جهاد با مشرکان بود و اجر داشت.سخنان امام حسین«علیه السلام»،امام سجاد«علیه السلام»،حضرت ابا الفضل،علی اکبر، جوانان بنی هاشم،یاران ابا عبد الله«علیه السلام»همه گویای عمق بصیرت آنان است. امام صادق«علیه السلام» دربارۀ حضرت عباس،تعبیر«نافذ البصیره»دارد،که گویای عمق بینش و استواری ایمان او در حمایت از سید الشهداست:«کان عمّنا العبّاس بن علیّ نافذ البصیره صلب الأیمان...». (1)در زیارتنامۀ حضرت عباس است:«و انّک مضیت علی بصیره من امرک مقتدیا بالصّالحین...».سخن علی اکبر خطاب به امام که«مگر ما بر حق نیستیم؟»مشهور است.در جبهۀ مقابل،کوردلانی دنیا طلب و فریب خوردگانی بی انگیزه و تحریک شدگانی نادان بودند که تبلیغات اموی چشم بصیرتشان را بسته بود و لقمه های حرام، گوش حقیقت نیوش را از آنان گرفته بود.

-درسهای عاشورا،وفا،شهادت طلبی،فرهنگ عاشورا

بطان

نام منزلی از منزلگاههای کوفه به طرف مکّه.در اطراف کوفه و از آن طایفه ای از بنی اسد است.امام حسین«علیه السلام»در مسیر خویش به کوفه،از این منزلگاه هم گذشته است.در آنجا قصری و مسجدی و آب و آبادی بوده که کاروانیان برای استراحت فرود می آمدند. (2)

بکر بن حیّ تمیمی

از شهدای کربلاست.وی ابتدا در سپاه عمر سعد بود؛امّا روز عاشورا به سپاه حسین«علیه السلام»پیوست و در حملۀ اوّل شهید شد. (3)

بکیر بن حمران احمری

از کوفیان طرفدار یزید.وی کسی بود که در کوچه های کوفه با مسلم بن عقیل نبرد تن به تن کرد و ضربت تیغ مسلم او را مجروح ساخت.هم او بود که به دستور ابن زیاد،مسلم

1- 1) -اعیان الشیعه،ج 7،ص 430.
2- 2) -الحسین فی طریقه الی الشهاده،ص 80.
3- 3) -عنصر شجاعت،کمره ای،ج 3،ص 44.