فرهنگ عاشورا صفحه 67

از قبر او به مشام می رسد.پس هر یک از شیعیان ما که زیارت می کنند،اگر بخواهند آن را بشنوند،هنگام سحر در پی زیارت بروند،که اگر مخلص باشند،بوی آن سیب را استشمام می کنند. (1)

-تربت،تسبیح تربت

بیاض

سفیدی،کتابچه و دفتر سفید نانوشته،کتابچه ای که جهت یادداشت،در بغل گذارند. (2)

دفتری که چند مجلس تعزیه و بعضی اوقات نوحه یا ادعیه در آن نوشته شده و معمولا دارای جلد چرمی است و از ته به هم دوخته شده،با قطعی بغلی.امروز به اینگونه نوشته ها «جنگ»می گویند. (3)نسخه و طومار،از اسامی دیگر اینگونه کتابچه های نوحه و تعزیه بوده است.اغلب با خطّ خاصّی و به صورت چپ و راست نوشته می شد و رونویسی از آن دشوار بود. نوحه خوانها هم معمولا آنها را در انحصار خود داشتند و به دیگران نمی دادند.

-مجلس،نوحه خوانی ،تعزیه،نسخه

بیرق-علم

بیضه

نام یکی از منزلگاههای سر راه کوفه،که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلّق به «بنی یربوع»بوده است.در همین منطقۀ وسیع،امام حسین«علیه السلام»با سپاه کوفه برخورد کرد و خطبۀ معروف خویش را برای سپاه حرّ ایراد فرمود:«ایّها الناس!انّ رسول اللّه«صلی الله علیه و آله»قال:

من رأی سلطانا جائرا مستحلاّ لحرام اللّه...» (4)و در همین جا بود که نافع بن هلال و بریر بن خضیر برخاستند و ضمن خطابه هایی نصرت و حمایت خویش را از آن امام ابراز کردند.

پس از آن،امام ندای«الرّحیل،الرّحیل»سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد. (5)بیضه به معنای زمین سفید هموار و بی گیاه است.

-منزل

1- 1) -بحار الأنوار،ج 43،ص 289.نیز ر.ک:مناقب،ابن شهر آشوب،ج 3،ص 391.
2- 2) - لغت نامه،دهخدا.
3- 3) -تعزیه در ایران،صادق همایونی،ص 285،دایره المعارف تشیع،ج 3،ص 543.
4- 4) -مقتل الحسین،مقرّم،ص 217.
5- 5) -الحسین فی طریقه الی الشهاده،ص 102.