فرهنگ عاشورا صفحه 80

در آن آتش افروختند. (1)

10-«ایجاد مانع»

:در روز عاشورا،نیروهایی از دشمن می خواستند از پشت خط دفاعی،از لابه لای خیمه ها حمله کنند(طناب خیمه ها یکی از موانع بود)و سه،چهار نفر از یاران امام در آن منطقه به دفاع پرداخته بودند.عمر سعد دستور داد خیمه ها را آتش بزنند.امام حسین«علیه السلام»فرمود:بگذارید آتش بزنند(البته خیمه ها خالی اصحاب و...بود).

در این صورت دیگر نخواهند توانست از لابه لای خیمه ها بر شما شبیخون بزنند و چنان شد. (2)این تاکتیک،حتی در مورد انتخاب جای مناسب برای خیمه زدن نیز جلوه گر بود.در قسمتی فرود آمد که تپه هایی داشت و آنها بعنوان موانع طبیعی برای جلوگیری یا کنترل حملۀ دشمن از سمت چپ قرارگاه امام بود.حفر خندق در پشت خیمه ها و آتش افروختن در آنها نیز بعنوان ایجاد مانع به کار گرفته شد.

11-مهلت خواهی شب عاشورا برای نماز و دعا و تلاوت قرآن

.گرچه این را می توان بعنوان امری عبادی و معنوی به حساب آورد،لیکن با توجّه به نقش روحیّۀ معنوی رزمندگان،این مهلت خواهی برای شعله ور ساختن بعد معنوی و تقویت روحیّۀ رزمی و شهادت طلبانه در نیروهای تحت امر،تأثیر بسزایی داشت و یک تاکتیک نظامی محسوب می شد؛بویژه نشان دادن جایگاه یاران در بهشت،آنان را بی تاب شهادت ساخت و برخی مانند بریر،شوخی می کردند.

12-در آخرین لحظات بی یاوری و غربت سید الشهدا«علیه السلام»که پیاده می جنگید

،باز مواظب بود تا تیر دشمن به او اصابت نکند و در پی لحظات غفلت دشمن بود تا حمله کند و بر جمع سپاه دشمن حمله می برد. (3)

13-«پوشش برای پیوستن به امام»

:تعدادی از شهدای کربلا که از یاران امام بودند،از کسانی بودند که همراه سپاه کوفه و عمر سعد،به کربلا آمدند و آنجا به حسین بن علی«علیه السلام» پیوستند و با کوفیان جنگیدند.این تاکتیک نشان دهندۀ کنترل شدید اطراف کوفه و ممانعت از پیوستن هواداران به سید الشهدا«علیه السلام»است،بگونه ای که برای برخی از شیعیان انقلابی، هیچ راهی نمانده بود،جز آنکه در پوشش سپاه کوفه،خود را به خطّ درگیری رسانده،به

1- 1) -همان.
2- 2) -همان،ص 566.
3- 3) -همان،ص 572.