خون خدا (نثر روان بازگویی حادثه کربلا) صفحه 13

(2) «تُعْرَفُ الأَشْیاءُ بِاَضْدادِها»، جمله ی معروفی است که در سخن علما، به کار می رود. (شهید مطهری، بیست مقاله، مقاله ی 19، ص 301).
(3) «وَاعْلَمُوا اَنَّکُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتّی تَعْرَفُوا الَّذی تَرَکَهُ وَلَنْ تَاْخُذُوا بِمیثاقِ الْکِتابِ حَتّی تَعْرِفُوا الَّذی نَقَضَهُ...»، (فیض الاسلام، نهج البلاغه، خطبه ی 147، ص 450).
(4) هر تجاوزگر و قدرت ضد خدایی و خداگونه ای غیر از «اللَّه» که مورد پرستش و اطاعت قرار گیرد، «طاغوت» است، (مفردات راغب).
(5) (اَلَّذینَ امَنُوا یقاتِلُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَالَّذینَ کَفَرُوا یقاتِلُونَ فی سَبیلِ الطّاغُوتِ...)، (نساء/ 76).
(6) (یعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیوهِ الدُّنیا وَهُمْ عَنِ اْلاخِرَهِ هُمْ غافِلُونَ)، (روم/ 7). «ظاهری از زندگانی دنیا را می دانند و آنان از آخرت غافلند».

غروب تاسوعا

غروب تاسوعا

غروب روز نهم محرم است.

«شمر» از کوفه می آید در حالی که فرمان حمله به اردوی حسین بن علی (علیهماالسلام) و آغاز جنگ را به همراه دارد. در نامه ای که شمر، از سوی «ابن زیاد» حاکم کوفه برای «عمر سعد» فرمانده ی ارتش آورده است، مدارا و سازش با حسین بن علی(علیهماالسلام) شدیداً منع شده است، عمر سعد نامه را می گشاید و با تعجب می خواند که:

«در صورت تسلیم نشدن حسین و یارانش، خونشان را بریز و بر جسدهایشان اسب بتاز و پس از قتل عام مردان، زنان را به اسارت گرفته به مرکز اعزام بدار!!». (1)

عمر سعد، می داند در صورت نشان دادن کوچکترین ضعفی در اجرای فرمان، خود شمر، به فرماندهی ارتش منصوب خواهد شد و این مطلب، در نامه ی