- مقدمه ی دفتر 1
- مقدمه ی مؤلف 3
- الا... ای محرم! 5
- کربلا 8
- غروب تاسوعا 13
- شب عاشورا 27
- اتمام حجت 30
- حر 37
- آغاز برخورد 45
- مقاومت اصحاب 54
- پیران جوان 58
- جوانان بنی هاشم 67
- فرزندان ابوطالب 74
- عباس، آموزگار وفا 77
- هل من ناصر؟ 87
- موخره 104
- علل و انگیزه های نهضت 104
- اهداف نهضت امام حسین 105
- فسادهای رژیم بنی امیه 105
- مراحل نهضت 106
- آثار و نتایج نهضت 107
(2) (... فَاَماَّ الزَّبَدُ فَیذْهَبُ جُفاءً وَاَمَّا ما ینْفَعُ النَّاسَ فَیمْکُثُ فِی الْاَرْضِ...)، (رعد/ 17).
(3) (... یخْرِجُ الْحَی مِنَ الْمَیتِ...)، (انعام/ 95).
(4) (وَآیهٌ لَهُمُ اللَّیلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ...)، (یس/ 37).
(5) تفسیر برهان، ج 4، ص 456.
(6) ارشاد مفید (ترجمه)، ج 2، ص 98.
اتمام حجت
اتمام حجت
صبح عاشورا، «بُریر» (1) - یکی از یاران امام- به میدان رفته و رو در روی انبوه سپاه دشمن می ایستد و بانگ برمی آورد:
«وای بر شما ای کوفیان پیمان شکن! آیا تمام نامه ها، درخواستها و پیمان هایی را که بسته بودید و خدا را نیز بر آن گواه گرفته بودید فراموش کردید؟ وای بر شما خائنان که خاندان پیمبرتان را دعوت کردید و قول مساعدت، یاری و همکاری دادید، لیکن، اینک که سوی شما آمده می خواهید او را به «ابن زیاد» تسلیم کنید؟ وای بر شما که دنائت را به حدی رسانده اید که آب را هم به روی او و خانواده اش بستید. به خدا قسم! با ذرّیه و فرزندان پیامبرتان، پس از وفاتش بد معامله و رفتاری کردید». (2) .