خون خدا (نثر روان بازگویی حادثه کربلا) صفحه 67

(2) بحارالانوار، ج 45، ص 21. ابصارالعین، ص 126.
(3) نفس المهموم، ص 145.
(4) «انس بن حرث کاهلی»، صحابی بزرگوار پیامبر اسلام که در کوفه می زیست. (ابصارالعین، ص 55).
(5) (ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَهِی کَالْحِجارَهِ اَوْ اَشَدُّ قَسْوَهً...»، (بقره/ 74).
(6) ابصارالعین فی انصار الحسین، ص 75.
(7) در بعضی منابع، نام او «اسلم بن عمرو» آمده است. (ابصارالعین، ص 53).

-8

البحر مِنْ ضربی وطعنی یصطلی

وَالجوُّ من عشیر نقعی یمتلی

اِذا حسامی فی یمینی ینْجَلی

ینْشَقّ قَلب الحاسِدِ المبجلی

(ابصارالعین فی انصارالحسین علیǢالسلام، ص 85).

(9) بحارالانوار، ج 45، ص 30.

جوانان بنی هاشم

جوانان بنی هاشم

از این پس،

نوبت جوانان هاشمی از دودمان خود حسین است. یاران دیگر امام، تا زنده بودند نگذاشتند حتی یک نفر از «بنی هاشم» به میدان رفته، بجنگد، ولی وقتی همه شان با روح سرخ، به دیدار یار رفتند و پیشمرگ اولاد رسول اللَّه گشتند اینک نوبت اینان است. هر چند که از شمار رزم آوران جبهه ی امام کاسته می شود، بر عزم فولادین و جسارت و مقاومت بازماندگان از این سپاه می افزاید. امام خود را در آخرین لحظه بر بالین شهیدانش می رساند و آن سرهای پاک باخته ای را که بر آستان پوچی زندگی و پلیدی سازش و تسلیم، فرود نیامده است روی زانو می نهد و می نوازد و محبت می کند و با نگاه رضایتمندانه ای بدرقه ی بهشت می کند.

«علی اکبر»، پسر جوان امام حسین، از پدر اذن می گیرد تا در مبارزه شرکت کند. به یک بار، مهر حسین می جوشد، تکانی در دل و انقلابی در قلب پدید می آید. و اشک در چشم حسین، حلقه می زند، (1) می بیند آنکه در برابر اوست