تأملی در نهضت عاشورا صفحه 261

بستر تاریخی عزاداری اهل سنت برای امام حسین

بستر تاریخی عزاداری اهل سنت برای امام حسین

این بحث، برای ارائه در مجلس تعزیت امام حسین علیه السلام در شهر زاهدان در روز 25 محرم سال 1421 آماده گردید.

درآمد بحث

درآمد بحث

یکی از آثار قیام امام حسین علیه السلام درگذر تاریخ، پدید آمدن قیامهای علوی از اواخر دوره ی اموی و پس از آن در دوره ی عباسی است. این قیامها، ادامه ی طبیعی نهضت خونی کربلاست. علویان در امتداد کربلا، حرکت های انقلابی خود را ادامه دادند و بر این اصل پافشاری داشتند که امامت و خلافت حق طبیعی آنان است.

زید بن علی نواده ی امام حسین علیه السلام بود که نخستین قیام علوی مهم را پس از کربلا به سال 122 هجری رهبری کرد. پس از وی، رهبری به فرزندش یحیی رسید که در سال 126 در خراسان کشته شد. به دنبال آن روی کار آمدن بنی هاشم در ادامه ی همین ماجرا بود که با فعالیت عباسیان، راهش از علویان به عباسیان، کج شد. پس از آن علویان حرکتشان را ادامه دادند و این بار بر ضد عباسیان وارد کارزار شدند. از آن پس، دو گروه در میان علویان پدید آمد یک گروه حسنی ها و گروه دیگر حسینی ها. این درست است که کربلا را امام حسین علیه السلام رهبری کرده بود، اما قاسم و عبدالله دو تن از فرزندان امام حسن علیه السلام نیز در کربلا به شهادت رسیدند.

پس از روی کار آمدن عباسیان، جریان زیدیه شکل گرفت که حسنی ها انقلابی آن را رهبری می کردند. در کنار آن حسینی ها یا به تعبیری بیشتر حسینی ها، مشی امامی را پیش گرفتند و به دنبال فعالیت های فکری و فقهی و کلامی رفتند.