تأملی در نهضت عاشورا صفحه 337

صحنه ی جنگ می پردازد. در نقل ماجرای شهادت وهب بن عبدالله کلبی می نویسد: او جوانی بود زیباروی و نیکوخوی با رخساره ای چون ماه و موی مانند سنبل تر و مشک سیاه قدرت به قلم و صورکم فاحسن صورکم نقش روی او برکشیده و بر لوح فی احسن تقویم چهره گشائی کرده (289).

کاشفی در کار تصویر ماجرای کربلا، در نهایت زیبایی، از مفاهیم حماسی بهره گرفته است. او درباره شهادت حماد بن انس می نویسد:

بعد از آن حماد بن انس به میدان درآمده، اسب می تاخت و لوای نصرت بر می افراخت و به

تیغ مبارزت سر دشمنان از تن جدا می ساخت و آن را به چوگان نصرت، چون گوی می باخت و بنای صبر و قرار از دل اشرار بر می انداخت. عاقبت خدنگ اجل، دیده ی املش بر بست و با دلی شادان و جانی به محبت آبادان، به شهیدان راه حق پیوست. (8).

آشفته می کند دل مسکین بلبلی

هر لحظه باد می برد گلی

استفاده از مفهوم «شهید» و «شهادت» تا اندازه ای در این کتاب گسترده است که کمتر بتوان نظیر آن را در متون فارسی آن عهد یافت. شاید بتوان گفت: کاشفی، علی رغم آنکه برداشت غیر سیاسی از کربلا دارد، ناخواست با ترویج هر چه تمامتر مفهوم شهادت، زبان فارسی را از این مفهوم اشباع کرده است. به یک نمونه شعر سنگین او در وصف شهادت و شهید بنگرید:

شهیدان را به چشم کم مبین کایشان به زخمی

که اینجا یافتند آنجا ز رحمت مرحمی دارند

اگر رفتند با درد و الم زین عالم ناخوش

به دارالخلد بی درد و الم، خوش عالمی دارند

(1) تاریخچه اوقاف اصفهان، ص 353.
(2) روضهالشهداء، ص 11، 10.
(3) همان، ص 17.
(4) همان، ص 95.
(5) روضهالشهداء، ص 138.
(6) همان، ص 294.
(7) روضهالشهداء ص 353.
(8) روضهالشهداء، ص 295.

روضهالشهداء جایگزین ابومسلم نامه ها

روضهالشهداء جایگزین ابومسلم نامه ها

بی شبهه داستانهای دروغینی در روضهالشهداء وجود دارد که سبب شده است تا این