واقعه عاشورا و پاسخ به شبهات صفحه 105

1- 392. تذکره الخواص، ص 259و260؛ البدایه و النهایه، ج 8، ص 242؛ تهذیب التهذیب، ج 2، ص 316.

2- 393. الفتوح، ج 2، ص 182.

3- 394. نهایه الارب، ج 6، ص 227.

4- 395. همان.

5- 396. المعارف، ص 187.

6- 397. وفاء الوفاء، ج 1، ص 133.

7- 398. نهایه الارب، ج 6، ص 227.

8- 399. حلیه الاولیاء، ج 1، ص 369.

9- 400. نسب قریش، ص 384.

جابر در واقعه حرّه

ابن قتیبه دینوری می نویسد: «جابر در ایّام حرّه از چشم نابینا بود. در برخی از کوچه های مدینه راه می رفت و می گفت: نابود شود کسی که خدا و رسول را ترسانیده است. مردی پرسید: چه کسی خدا و رسول را ترسانیده است؟ جابر پاسخ داد: از رسول خداصلی الله علیه وآله شنیدم که فرمود: هر کس اهل مدینه را بترساند گویا آن چه را نزد من است ترسانده است. مرد شامی با شمشیر خود به جابر حمله کرد تا او را بکشد. مروان آن مرد را دور کرد و دستور داد جابر را داخل منزلش کنند و در را ببندند».(1)

البته یکی از جاهایی که مورد هجوم و غارت سپاه شام قرار گرفت، خانه جابر بود و تمام وسایل منزلش غارت شد.(2)