ناگفته هایی از حقایق عاشورا صفحه 16

حافظ سخاوی از بزرگان راویان حدیث و تاریخ نگاران اهل تسنّن، در شرح حال ابن خلدون می نویسد که استادم ابن حجر عسقلانی1 درباره دیدگاه استاد خودش ابوالحسن هیثمی، پیرامون ابن خلدون می گفت: ابوالحسن هیثمی را دیدم که به شدّت از ابن خلدون نکوهش می کرد و علیه او حرف هایی می زد.

ابن حجر در ادامه می گوید: از هیثمی علّت این موضع گیری را درباره ابن خلدون پرسیدم. او در پاسخ گفت:

أنّه بلغه أنّه ذکر الحسین بن علی رضی اللّه عنهما فی تأریخه فقال: قتل بسیف جدّه;

چرا که ابن خلدون در تاریخ خود درباره حسین بن علی رضی اللّه عنهما می گوید: آن شمشیری که حسین بن علی به توسّط آن به قتل رسیده، همان شمشیر جدّش پیامبر بوده است(!)

ابن حجر می افزاید:

فلمّا نطق شیخنا بهذه اللفظة أردفها بلعن ابن خلدون وسبّه وهو یبکی;2

هنگامی که شیخ ما این کلام را از قول ابن خلدون نقل کرد، بر او لعنت فرستاد و دشنام داد در حالی که گریه می کرد و اشک می ریخت(!)

سپس سخاوی از ابن حجر عسقلانی نقل می کند که این کلام را در نسخه موجود از تاریخ ابن خلدون، نیافته است.

از این جا معلوم می شود که نسخه های تاریخ ابن خلدون متفاوت بوده، ولی بنا بر نسخه ای که در دست حافظ ابوالحسن هیثمی بوده، دیدگاه ابن خلدون درباره شهادت حسین بن علی، چنین بوده است.3

این تصرفات در بسیاری از کتاب های تاریخی واقع شده است. آن گاه که من به تاریخ ابن خلدون مراجعه کردم، متوجّه شدم که ناشر کتاب متذکر می شود که سه یا چهار صفحه از این کتاب حذف شده است4 و نسخه ای از این چاپ که در اختیار من است، داستان کربلا و سیّدالشهداء علیه السلام و کلام ابن خلدون و تاریخ این حادثه اصلا وجود ندارد(!)5