امام حسین (ع) اصلاح طلب بزرگ صفحه 4

بر اساس کدام معیار و اندیشه و سلیقه ای اصلاح طلب است آیا عنصر فعال نهضت حسینی یعنی امر به معروف و نهی از منکر در این دیدگاه جای گاهی دارد؟ آیا کتاب و سنت سبک و روش اصلاح طلبان را هدایت می کند؟ یا حرکت آنان برخواسته از تفکرها و تمایل های شخصی و گروهی است آیا عزت خواهی و آرمان خواهی و توجه به بعد معنوی جامعه از اصول فکری اصلاح طلبان است آیا پایداری و مقاومت و نفی حرکت های ذلت پذیری جزء اهداف و برنامه های مدعیان اصلاح طلبی است و آیا تفکر شهادت طلبی در اندیشه و افکار آنان جایی دارد یا خیر؟با پاسخ به این سؤال ها، هم سویی و عدم هم سویی هر مدعی اصلاح طلبی باحرکت جامع و اصلاح طلبانه امام حسین روشن و هویدا خواهد شد. امام حسین ع) متعلق به همه اعصار، و در همه زمان ها زنده و آموزگار بزرگ همه انسان های اصلاح طلب با محوریت کتاب و سنت و سیره ائمه است

جامعه

افراد هر جامعه در مسایل فکری و فرهنگی و اجتماعی خود سهم به سزایی دارند.گرایش موجود در هر جامعه ای _ علاوه بر نقش حکومت _ برخاسته از روحیات و خواسته های فکری آن جامعه است امام حسین (ع) بخش مهمی از سخنانش را متوجه باورها و اندیشه های کج و مرده عصر خود نمود و به مردم که ظاهراً مسلمان و پیرو پیامبر (ص) بودند، سخت هشدار و انذار می داد.امام حسین (ع) در نامه ای به مردم بصره می فرماید:«فان السنه قد امیتت و البدعه قد احییت سنت و روش پیامبر (ص) از میان رفته بدعت جای آن

را گرفته و احیا شده است در واقع امام (ع) به مردمی که ادعای پیروی از پیامبر(ص) را دارند هشدار می دهد که روش پیامبر را به فراموشی سپرده اید و بدعت را جای آن قرار داده اید. امام حسین ع) پس از ورود به صحرای کربلا خطبه ای می خواند که تمام حقیقت جامعه آن زمان را به تصویر می کشد و روحیات آن مردم را با دید وسیع و جامعه شناختی اش بیان می کند و تازیانه کلامش را براندیشه مرده و جامد آن روزگار، فرود می آورد. با جان دل بشنوید.می فرماید: اما بعد، پیشامد ما همین است که می بینید، اوضاع زمان به طور جدی دگرگون گردیده زشتی ها آشکار و نیکی ها و فضیلت ها از محیط ما رخت بر بسته است از فضایل انسانی چیزی باقی نمانده مگر اندکی مانند قطرات ته مانده ظرف آب مردم در زندگی ننگین و ذلّت باری به سر می برند. که نه به حق عمل و نه از باطل روگردانی می شود.شایسته است در چنین محیط ننگین شخص با ایمان و با فضیلت فداکاری کند و به دیدار پروردگارش بشتابد. من در چنین محیط ذلت باری مرگ را جز سعادت و خوش بختی و زندگی با این ستمگران را چیزی جز رنج و نکبت نمی دانم امام ع) به سخنانش چنین ادامه داد: این مردم برده های دنیایند و دین لقلقه زبانشان است حمایت و پشتیبانی شان از دین تا آن جاست که زندگی شان در رفاه است و آن گاه که در بوته امتحان قرار گیرند، دین داران کم خواهند بود.