رفاقت و دوستی از دیدگاه قرآن و روایات صفحه 106

(170) رفاقت و دوستي

بدسابقه‌هــا و مشكوكان

هـر كـه بـا بـدان نشينـد اگـر نيـز طبيعـت ايشـان در او اثـر نكنـد، بـه طــريقت ايشـان متّهـم گـردد و اگـر حتّـي شخصـي به خـرابـاتي رود بـراي نمـاز كـردن، متّهـم گـردد بـه شـراب خـوردن، بـدون شـك عـامل سـازنده شخصيت انسان امور مختلفي است كه از اهمّ آن‌ها همنشين و دوست خوب است چرا كه انسان خواه‌ناخواه تأثيرپذير است، انسان بخش مهمي از افكـار و صفـات اخـلاقي خود را از طريق دوستانش مي‌گيرد، حفظ آبــرو و حيثيت بر حفظ جان و تن مقـدم است و نشان مي‌دهد كه انسان‌هــاي شريف چگونه و تا چه انــدازه از اتّهام و تهمــت مردم وحشت دارند، اســلام توصيــه دارد از جايگــاه و محافلــي كه متهــم مي‌شــوي پرهيــز كـــن: «اِتقوا مِنْ مَواضِعِ التُّهَمُ» .

بدسابقه‌ها و مشكوكان (171)

حضرت علي عليه‌السلام فرموده:

«مَـنَ كانَ يُؤْمِنُ بِاللّه‌ِ وَالْيَوْمِ‌الاخِرِ فَلا يَقُومُ مَكانَ ريبَةٍ (1)

هـر كــه ايمــان به خــدا و روز قيامــت دارد در مكــان تهمــت و شــك نايستــد».

امام صـادق عليه‌السلام فـرموده كـه پـدرم بـه مـن فـرمـود:

«يا بُنَــيَّ، مَنْ يَصْحَــبْ صاحِبَ السُّــوءِ لا يُسْلَم ـ(2)