- اَلاِْهْداءِ 1
- متن تأييديه مرجع عاليقدر حضرت «آية اللّه العظمي مكارم شيرازي» در 2
- متن تأييديه فقيه اهلبيت حضرت آية اللّه حاج سيدمرتضي خاتمي درخصوص 3
- مقــدمـه 5
- رفاقت پيوندي الهي است 6
- راز موفّقيت شكوهبـار پيامبر صلياللهعليهوآله 7
- برادري در ايمان و اخلاق 9
- حدود و حقوق دوستي 10
- اعتدال در دوستي و دشمني 17
- دوستيهاي پايدار 19
- اهميت اخوت اسلامي و حقوق سيگانه مؤمن نسبت به برادران ايماني 20
- ديدگاه پيامبر اسلام صلياللهعليهوآله و اهلبيت عليهم‌السلام درباره «دوستي» 24
- چه كسي را بايد به دوستي برگزيد ؟ 29
- روشهاي تثبيت دوستي 46
- 1 ـ ديــد و بـــازديـد 47
- 2 ـ سلام و مصافحه و معانقه 48
- 3 ـ دادن هديه به يكديگر 50
- 4 ـ گشادهرويي و لبخند 51
- 5 ـ فروتني با دوستان 53
- 6 ـ خـوش گماني به دوست 55
- 7 ـ رازداري 56
- 8 ـ توجـه به مشخصات دوستــان 57
- 9 ـ چشمپوشي از بدي 58
- 10ـ شاد كردن دوستان 59
- 11 ـ همدردي با دوست و برآوردن حاجت او 60
- 12ـ از خود گذشتگي 62
- 14ـ دوست را از محبّت خود باخبر كردن 64
- 13ـ اندرز 64
- 15ـ دعا براي دوست 65
- 16ـ نيكي در برابر بدي 66
- 17ـ خوب گوش دادن به سخن دوست 68
- 18ـ اطعــام دوستـان 69
- 19 ـ رعايت صفا و محبت با دوستان 71
- طبقـهبنــدي دوستـان 73
- رفيـقشنــاسي از ديـدگــاه روايـات 76
- دوستــيهـاي ممنـــوع 81
- دوستي با فاسق 82
- دروغگو 82
- آئين دوستيابي و خلاصهاي از نظريه ديل كارنگي 83
- آئين دوستيابي از ديدگاه قابوسنامه و حكما و بزرگان 86
- آزمـايش رفيـق 91
- تقـــــــــوي 93
- روش تشخيص دوستان خوب 98
- منحـــرفيــن از ديــــــن 101
- بدسابقههــا و مشكوكان 106
- اشخاص را از روي دوستانشان بشناسيد 107
- «كتابنامه» 108
ـ از آن حضرت پرسيدند: كمترين حقّ مؤمن بر برادر مؤمنش چيست؟ فرمود: «چيــزي را كه بــرادر مؤمنش از او بدان محتـاج‌تر است بــراي خــود بــرنگزيند» .(1)
ـ نيز فرموده است : «دوستان در ميان خــود به سه چيــز نيــاز دارند: اگر آن‌ها را به كار نگيرند بايد از هم جــدا شــوند و راه دشمنــي در پيش گيــرند و آن‌ها عبارتند از: انصاف، ترحّم و ترك‌حسد».(2)
هرگاه انسـان شرايط مذكور را انجام دهد و اندرزهاي مزبور را به كار بندد بي‌ترديد واژه صديق يا دوست با تمام معاني بلند و پرفضيلت آن بر او صادق است و به هدف مطلوب دست يافته است. زيرا غرض از انتخاب دوست در دوران زندگي
1- مستدرك الوسائل، 7/212 .
2- بحارالانوار، 8/246 .
(32) رفاقت و دوستي
بهره‌گيري از چهره و رخسارش يا لذت بردن از گفتارش نيست بلكه دوستي پيوندي روحي است كه از نظر عمل و تفكر و گرايش از دو كس انسان واحدي مي‌سازد تا مراحل زندگــي را با تبادل كمــك و ياري مشترك بپيماينــد و به هنگــام بروز حوادث و شدايــد يكــي از ديگــري كمــك گيـرد و در مشكــلات امـــور بــا او مشــورت كنــد.
اعتدال در دوستي و دشمني
اين امري مهم است كه اهل بيت عليهم‌السلام ما را بدان متوجه و آگاه كرده‌اند و سزاوار هر انساني است كه آن را در دوران زندگي اجتماعي خود نصب‌العين خويش قراردهد و در معاشرت با مردم آن را چراغ راه خود سازد. اين امر همان ميانه‌روي در دوستي و دشمني و خودداري از زياده‌روي در آن‌هاست.
آري هرگاه كسي را دوست مي‌داري در دوستي وي زياده‌روي مكن و همه آن چيزهايي را كه در دل داري و در انديشه‌ات مي‌گذرد براي او مكشوف مساز، چه ممكن اسـت كه در آينــده اين دوست با تو دشمن گردد. همچنين هرگاه باكسي دشمني