صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 120

-165

-166

قرآن كريم با سبك زيبا و دلنشين خود، تمام افعالي را كه واقعا نيكويند و به آن‌ها ـ به‌واسطه آن‌كه كتاب هدايت و تربيت است ـ عنايت خاصي دارد را اضافه به صدق مي‌كند مانند قدم صدق، مُبَّؤَا صدق، مُخْــرَج صــدق، مُـدْخَــل صــدق، لِســان صــدق، مَقْعَد صـدق. (1)

راغب در مفردات مي‌گويد هركاري كه از نظر ظاهر و باطن خوب و بدون نقص باشد به‌صدق تعبير مي‌شود و آن فعلي كه با آن وصف مي‌شــود به صـدق اضافه مي‌گردد. (2)

در مجمع البحرين آمده هر چيزي كه به صلاح و خير نسبت داده مي‌شود به آن صدق اضافه مي‌شود. (3)

علامه طباطبايي در تفسير الميزان در اين رابطه مي‌فرمايند وقتي چيزي را به صدق اضافه مي‌كنند براي دلالت بر آن است كه لوازم معني و آثــاري كه از آن شــي‌ء مطلــوب است به راستي و از روي صداقت در آن وجود داشته باشد و آن شي‌ء در هيچكدام از آثاري كه به لسان التــزامي خــود بــه آن دلالت دارد و بــه طــالبــان وعده مي‌دهد دروغ نمي‌گويد (4) در ادامه اين مطلب درباره واژه‌هــايي كه اضافه به صــدق شــده‌انــد بحــث مي‌نمـاييم.

1- مكتب اسلام، شماره 12، «مسيح در قرآن»، 25 .
2- راغب، «مفردات»، 2/541 .
3- طريحي، «مجمع البحرين»، 5/595 .
4- طباطبايي، «ترجمه و تفسير الميزان»، 10/190 .