صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 121

واژه صدق در قرآن كريم (167)

لسان صدق

لسان صدق واژه‌اي است كه دوبار در قرآن به كار رفته و هر دو در مورد حضرت ابراهيم عليه‌السلام مي‌باشد. «وَ اجْعَلْ لي لِسانَ صِدْقٍ فِي‌الاخِرينَ» (1) «وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيّا» (2)

حضرت ابراهيم عليه‌السلام به سخنان خويش وفا نمود و بر سر عقيده خويش با استقامت هرچه تمام‌تر باقي ماند، او همواره منادي توحيد بود و هرچند تمام اجتماع فاسد آن روز بر ضد او قيام كردند، اما او سرانجام تنها نماند پيروان فراواني در تمام قرون و اعصار پيدا كرد به طوري كه همه خداپرستان جهان به وجودش افتخار مي‌كنند. خداوند در سوره مريم مي‌فرمايد: هنگامي كه ابراهيم از آن بت‌پرستان و از آنچه غير از اللّه مي‌پرستيدند كناره‌گيري كرد و ما اسحق و بعد از اسحق فرزندش يعقوب را به او بخشيديم و هريك از آن‌ها را پيامبر بزرگي قرار داديم، ما به آن‌ها از رحمت خود بخشيديم و سرانجام براي اين پدر و فرزندانش نام نيك و زبان خير و مقام برجسته در ميان همه امت‌ها قرار داديــم «وَ جَعَلْنــا لَهُــمْ لِســانَ صِـدْقٍ عَلِيّا» (3)

در تفسير مجمع البيان در تفسير اين آيه چنين آمده، اين آيه يعني و آن‌ها را در ميان مردم مورد احترام قرار داديم و نام نيكوي آنان را زبانزد خاص و عام كرديم و پيروان همه اديان ابراهيم و ذريّه او را دوست دارنــد و ثنــاخــوان آن‌هــا هستنـد. (1)

1- 84 / شعراء .
2- 50 / مريم .
3- 50 / مريم .

(168) صداقت و سيماي صادقين

علامه طباطبايي در تفسير اين آيه مي‌گويند كلمه لسان در اين آيه به معناي ذكر خير در مردم يا ذكر شر است و اگر به صدق اضافه شود معنايش ثناء جليل مردم و در واقع ثنايي است كه در آن دروغ نباشد و كلمه عالي به معناي رفيع است و معنايش اين است كه براي آنان ثناي جميلي راست و رفيع‌القدر قرار داديم. (2)