صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 124

و ايــن تقــاضــا بــا ظهــور پيــامبــر اســلام صلي‌الله‌عليه‌و‌آله تحقق يافت و ذكر خير ابراهيم از اين طريق در اين امت بزرگ تداوم گــرفــت. (1)

البته بعضي ديگر نيز مراد از لسان صدق در آخرين را ذكر جميل و ستايش نيكوي او تا قيامت را در نظر گرفته‌اند چنان‌چه در تفسير نمونه ذكر شده كه چنين بيان مي‌كند آيه «وَ اجْعَلْ لي لِسانَ صِدْقٍ فِي‌الاخِرينَ» به اين معنا است كه حضرت ابراهيم از خداوند مي‌خواهد كه آن‌چنان كن كه ياد من در خاطره‌ها بماند و خط و برنامه من در ميان آيندگان ادامه يابد، اسوه و الگويي باشم كه به من اقتدا كنند و پايه‌گذار مكتبي باشم كه به وسيله آن راه تو را بيــامـوزنـد و در خـط تو حــركت كنند.

خداوند اين دعاي ابراهيم عليه‌السلام را نيز به اجابت رساند، همان‌گونه كه در سوره مريم فرموده «وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيّا» ما براي ابراهيم و اسحق و يعقوب ذكر خير و لسان صدق برجسته و والايي قرار داديم. (2)

لسان به معناي ذكر خير و نام نيك و يا به معني زبان راستين در روايات نيز آمده است. اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام مي‌فرمايند: «وَ لِسانُ الصِّدْقِ يَجْعَلُهُ اللّهُ لِلْمَرْءِ فِي النّاسِ خَيْرٌ لّهُ مِنَ الْمالِ يَرِثُهُ (يَأْكُلُهُ وَ يُورِثُهُ)». (نهج البلاغه)

زبان راستين يا نام نيكي كه خداوند براي كسي در ميان مردم قرار مي‌دهد از ثروت فراواني كه ديگران از او ارث ببرند بهتر است (از مالي كه هم خــودش بهــره گيرد و هم به ارث بگذارند بهتر است).

(172) صداقت و سيماي صادقين

اصولاً قطع نظر از جنبه‌هاي معنوي گاهي حسن شهرت در ميان مردم مي‌تواند براي انسان و فرزندانش سرمايه عظيمي گردد. (1)

البته لسان صدق در اين حديث به معناي زبان راستين نيز ترجمه شده است چنانچه در ترجمه و شرح نهج‌البلاغه اثر علامه محمّدتقي جعفــري در شــرح اين روايت، چنيــن آمــده است: مـوقعي كه خداوند به يك انسان زبان راستين در ميان مردم مي‌دهد، انعكاسش بــراي او بهتــر از مــالي است كه ديگــران از او ارث ببرند.