صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 171

خداوند در سوره هود آيه 88 مي‌فرمايد: «قالَ يقَوْمِ اَرَءَيْتُمْ اِنْ كُنْتُ عَلي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبّي وَ رَزَقَني مِنْهُ رِزْقا حَسَنا وَ مآ اُريدُ اَنْ اُخالِفَكُمْ اِلي ما اَنْهكُمْ عَنْهُ اِنْ اُريدُ اِلاَّ الاِْصْلحَ...: اي قوم هرگاه من دليل روشني از پروردگارم داشته باشم و رزق خوبي به من داده باشد (آيا مي‌توانم برخلاف فرمان او رفتار كنم) من هرگز نمي‌خواهم چيزي كه شما را از آن بازمي‌دارم خودم مرتكب شوم، من جز اصلاح تا آنجا كه توانايي دارم نمي‌خواهم...». (1)

مراد از اينكه وي از طرف پروردگار خود بينه دارد اين است كه دليل روشن دارد يعني نشانه نبوت و معجزه كه دلالت بر صدق پيغمبر در دعوي نبوت مي‌كند را دارد و معني آيه اين است كه به من خبر دهيد اگر من رسول خدا بسوي شما باشم و خدا مرا به وحي معارف و شرايع اختصاص داده باشد و با نشانه روشني كه دلالت بر صدق دعويم كند تأييد كرده باشد آيا باز هم در رأي خود سفيهم؟ و آيا دعوت شما دعوتــي سفيهانه است؟(2) اين آيه كه نشان دهنده پايبندي عملي شعيــب عليه‌السلام به برنامـه خــود اسـت از شواهــد صداقت او مي‌باشــد.

(242) صداقت و سيماي صادقين

حضـرت ادريـــس عليه‌السلام

در آخـريـن قسمـت از يـادآوري‌هـاي سـوره مريــم، سخــن از ادريس عليه‌السلام به ميان آمده است. «وَ اذْكُـرْ فِـي الْكِتابِ اِدْريسَ اِنَّهُ كانَ صِدّيقــا نَبِيّا. وَ رَفَعْناهُ مَكانا عَلِيّا: و در كتاب آسمانيت (قرآن) از ادريس ياد كن كه او بسيار راستگو و پيامبر بزرگي بوده و ما او را به مقام بلنــدي رســانـــديــم.» (1)

اسماعيل صادق الوعد عليه‌السلام

«وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ اِسْماعيلَ اِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولاً نَبِيّا»

روي سخــن در اينجا به پيامبر اكرم صلي‌الله‌عليه‌و‌آله است كه مي‌فرمايد در كتاب آسمانيــت از اسماعيــل ياد كن كه او در وعده‌هايش صادق بود و پيامبــر عــالي مقامــي بود.