صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 19

(26) صداقت و سيماي صادقين

واژه‌هايي كه از صدق مشتق مي‌شوند

از واژه صدق كلماتي نيز مشتق مي‌گردند از جمله: صادق اسم فاعل و يا صفت مشبهه و از ريشه صدق است، صادق ثلاثي مجرد به معناي وصــف حــدوثي گـوينـده راستـي يا وصـف ثبوتي راستگو است. (2)

در مجمع‌البحرين آمده صادق كسي است كه سخن راست بگويد و صدوق مبالغه آن است. البته هنگامي كه در حديث به الصادق اشاره شـود منظــور حضرت امام جعفر بن محمّد (امام صادق) عليه‌السلام است. (3)

در لسان العرب آمده رجل صدوق رساتر از صدق است. و رِجْلٌ صِــدْق و امْــرَأةٌ صِــدْق. هــر دو بـه وسيلــه مصــدر وصف شده‌اند و صــدقٌ صــادق مانند شعــرٌ شــاعــرٌ براي مبالغه و اشاره مي‌آيد.(4)

از ديگر كلماتي كه از ريشه صدق آمده، مُصَدِّقٌ است، مُصَدِّقٌ اسم

1- طباطبايي، «ترجمه تفسير الميزان»،9/638 .
2- بهشتـي، «مكتب اسلام»، سال 34،9/35 .
3- طريحي، «مجمع‌البحرين)، 5/569 .
4- ابن المنظور، «لسان العرب»، 10/193.