صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 213

(302) صداقت و سيماي صادقين

تعبير «ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنينَ» (اين است پاداش نيكوكاران) و به اصطــلاح استفاده از اسم ظاهر به جاي ضمير اشاره به اين است كه علت اصلــي اين پاداش‌هــا همان احســان و نيكوكـاري آن‌ها است.(1)

2 ـ غفـران و آمرزش

در آيه بعد (همان سوره) دومين و سومين پاداش آنان (كساني كه آورنده صدق‌انـد و نيز عمل كننـده به آن هستند) را نيز بيان مي‌فرمايد:

«لِيُكَفِّرَ اللّهُ عَنْهُمْ اَسْوَءَ الَّذي عَمِلُوا وَ يَجْزِيَهُمْ اَجْرَهُمْ‌بِاَحْسَنِ الَّذي كــانُــوا يَعْمَلُــــونَ»(2)

آن‌هــا مي‌خواهند خداوند بدترين اعمالي را كه انجام داده‌اند بيامــرزد و جبران كند و آن‌ها را به بهترين اعمالي كه انجام مي‌داده‌اند پـــــــاداش دهـــــــد.

چه تعبير جالبي؟ از يك سو اين تقاضا را دارند كه بدترين اعمالشان در سايه لطف الهي پوشانده شود و با آب توبه اين لكه‌ها از دامانشان پــاك گردد و از سوي ديگــر تقاضاهايشان اين است كه خداوند بهترين اعمالشان را معيار پاداش قرار دهد و همه اعمال آن‌ها را به حســاب آن بپــذيرد.(3)

و خداوند نيز با تعبيري كه در اين آيات بيان فرموده درخواست آنان را پــذيرفتــه است، بدترين را مي‌بخشد و بهترين را معيــار پــاداش قرار مي‌دهد.

1- مكـــارم، «تفسيــر نمونــه» 19/454.
2- 35 / زمر.
3- مكارم، «تفسير نمونه» 9/454 و 455.