صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 215

به هر حال ذكر غفران و آمرزش قبل از پاداش، به خاطر آن است كه نخست بايد شستشويي كنند و پاك شوند و آن گاه بر بساط قرب خدا قدم نهند، نخست بايد از عذاب الهي آسوده خاطر گردند تا نعمت‌هاي بهشتي بر آن‌ها گوارا شود. (1)

3 ـ اجر

در ادامــه آيــه فــوق مي‌فرمــايـــد: «وَ يَجْزِيَهُمْ اَجْرَهُمْ‌بِاَحْسَنِ الَّــذي كانُــوا يَعْمَلُـــونَ» (2)

بعضي از مفسرين گفته‌اند: مراد اين است كه به اعمال ايشان نظر مي‌شود و در بهترين آن اعمال و بهترين جزائي كه لايق بدان است نظر مي‌كنند، آن وقت همه اعمال نيكشان را بر طبق آن بهترين جزاء پاداش مي‌دهند. و ممكن است گفته شود مراد اين است كه در بلند پايه‌ترين اعمال ايشان نظر مي‌شود و درجات ايشان را برحسب آن عمل بالا مي‌برند و در نتيجه از عملشان آخرين درجه كمال فوت نمي‌شود و لكن اين وجه آن طور كه بايد روشن نمي‌كند كه چه‌طور نظير اين كلام در مسئله «اَسْوَءَ الَّذي عَمِلُوا» جريان مي‌يابد.

بعضي ديگر گفته‌اند اصلاً كلمه (اَسْوَءَ و اَحْسَن) در اين آيه به

پاداش اخروي صادقين (305)

معناي بدتر و بهتر نيست بلكه در زيادي مطلق استعمال شده است، چــون معصيت خــدا همــه‌اش بد و اطاعتــش همه خوب مي‌باشد.(1)

مغفرت و اجر كه از پاداش‌هاي صادقان است در آيه 35 سوره احــزاب نيز به‌آن اشــاره شده و مي‌فرمايد: