صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 29

ما آيات و نشانه‌هاي خود را در آفاق و انفس به آن‌ها نشان مي‌دهيم تــا بــراي آن‌هــا آشكــار شــود كــه آن‌چــه پيــامبــر صلي‌الله‌عليه‌و‌آله آورده عين حقيقت است.

از اميــرالمــؤمنيــن علي عليه‌السلام چنين نقل شده: «إِنَّ الدُّنْيا دارُ صِدْقٍ لِمَــنْ صَــدَّقَها».(2)

دنيــا جـايگـاه صــدق و راستي است براي آنان كه تصديقش كنند.

خلاصه كلام آن كه بناي خلقت و طبيعت بر حقيقت و راستي استوار است لكن اين انسان ظلوم و ستمكار است كه حق را با باطل به هم آميختــه و آن را وارونــه جلوه مي‌دهد (3) و به فرموده مولي الموالي علي عليه‌السلام : «وَ لكِــنْ يُــؤْخَــذُ مِــنْ هــذا ضِغْــثٌ وَ مِــنْ هذا ضِغْــثٌ فَيُمْزَجانِ».(1)

مردمي قسمتي از حق و قسمت‌هايي از باطل را برگرفته و در هم مي‌آميزند و از اين راه باطل را به خورد مردم مي‌دهند زيرا باطل محض را نمي‌شود به مردم ارائه داد زيرا كه طبع حقيقت جوي مردم خودبخود آن را دفع مي‌كند. (2)

1- 53 / فصّلت .
2- نهج‌البلاغه فيض، 126 (حكمت).
3- مهدوي كني، اخلاق عملي، 237 و 238 .

(38) صداقت و سيماي صادقين

صــداقـت در كــلام خـــداونــد