صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 69

(90) صداقت و سيماي صادقين

7 ـ دروغ منشأ ساير گناهان

حضرت امام حسن عسگري عليه‌السلام مي‌فرمايند: «جُعِلَتِ الْخَبائِثُ كُلُّها في بَيْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتاحُهَا الْكِذْبَ».(1) تمام پليدي‌ها در خانه‌اي نهاده شده و كليد آن دروغ است. دروغ گناهي است كه انسان را به طرف ساير گناهان سوق مي‌دهد كسي كه با دروغ سر و كار نداشته باشد از خطر ديگر گناهان به دور است و به نيكوكاري نزديك مي‌باشد. ولي هنگامي كه با دروغ آشنا شد درهاي گناهان به رويش گشوده مي‌شود و در سياهچال بدبختي خواهد افتاد و گاه چنان در آن جا مسكن خواهد گزيد كه بيرون شدنش بسيار دشوار خواهد بود. (2)

در حديث آمده: «اَتي رَسُولُ‌اللّه‌ِ صلي‌الله‌عليه‌و‌آله ، رَجُلٌ فَقالَ لا أُصَلّي وَ أنا أَزْني وَ اَكْذِبُ فَمِنْ أَيِّ شَيْ‌ءٍ أَتُوبُ قالَ مِنَ الْكِذْبِ فَاسْتَقْبَلَهُ فَعَهِدَ أَنْ فَلَمَّا انْصَرَفَ وَ اَرادَ الزِّنا فَقالَ في نَفْسِهِ أِنْ قالَ رَسُولُ‌اللّه‌ِ صلي‌الله‌عليه‌و‌آله هَلْ زَنَيْتَ بَعْدَ ما عاهَدْتُ فَإنْ قُلْتُ لا كَـذَبْـتُ وَ إنْ قُلْتُ نَعَمْ يَضْرِبُنِي الْحَدَّ».(3)

شخصي خدمت رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌و‌آله شرفياب شد و عرض كرد من مردي هستم كه نماز مي‌خوانم و زنا مي‌كنم و دروغ مي‌گويم از كدام يك از اين گناهان توبه كنم حضرت فرمود: از دروغ دستور پيغمبر صلي‌الله‌عليه‌و‌آله را در كمال پذيرفت و با خود تعهد كرد كه هرگز دروغ نگويد ولي ترك دروغ ساير گناهان او را نيز ترك داد زيرا موقعي كه خواست زنا كند با خود

1- نراقي، جامع السعادة، 2/322 ـ بحارالانوار، 69/236 (با اندكي تفاوت).
2- صدر، دروغ، 73 .
3- مستـــــــدرك، 2/100 .

گذري بر دروغ (91)