صداقت و سیمای صادقین در قرآن و حدیث صفحه 72

اگر قدري تفكر كنيم در اين حديث شريف كه از عالم آل محمّد صلي‌الله‌عليه‌و‌آله صادر شده است و در كتابي كه مرجع تمام علماء است مذكور گرديده و تمام علما آن را قبول فرمودند، پس آيا راهي براي عذر باقي مانده است؟ آيا اين سهل‌انگاري كه سبب انجام اين گناه است جز از ضعف ايمــان به اخبــار اهـل بيت عصمت عليه‌السلام سبب ديگري دارد؟

1- صدر، دروغ، 82 و 80.
2- العاملي، وسائل‌الشيعه، 8،574.
3- كلينـــــي، تــرجمــــــــه اصـــول كــافـــي، 4/34.
4- امام خميني، چهل حديث، 397 ـ اصول كافي، 239.

(94) صداقت و سيماي صادقين

ما صور غيبيه اعمال را نمي‌دانيم و ارتباطات معنويه ملك و ملكوت را واقف نيستيم از اين جهت از اين نحو تحاشي مي‌كنيم و امثال اين‌ها را حمل بر مبالغه مي‌دانيم و اين خود طريقه باطلي است كه از جهل و ضعف ايمان مي‌باشد. فرضا كه اين حديث شريف را به مبالغه حمل كنيم آيا اين مبالغه مي‌تواند بي‌جا باشد؟ آيا هر چيزي را مي‌شود گفت از شراب بدتر است يا بايد طوري شــرّ آن عظيم باشد كه با مبالغه بتوان گفت از شراب بالاتر است.(1)

10ـ آثار دروغ

دروغ از اموري است كه عقل و نقل متفق بر قبح و فسادش هستند و خود آن في‌نفسه از كبائر و فواحش مي‌باشد، چنان‌چه اخبار بر آن دلالت دارد و علاوه بر آن گاهي مفاسد ديگري نيز كه قبح و فسادش كمتر از دروغ نيست بر آن مترتب مي‌شوند و گاه مي‌شود كه به واسطه كشف يك دروغ، انسان به طوري از درجه اعتبار پيش مردم ساقط مي‌شود كه تا آخر عمر جبرانش امكان‌ناپذير است. خدا نكند كسي معروف شود به دروغ‌گويي كه هيچ چيز شايد بيشتر از اين به حيثيت انسان صدمه نمي‌زند. ولي چون دروغ كار آساني است و مايه زيادي نمي‌خواهد متأسفانه بعضي از مردم به گمان آن كه زودتر به مقصد برسند به آن متوسل مي‌شوند و بدين‌منظور آسمان و ريسمان را به هم مي‌بافند و چه بسا در يك روز ده‌ها دروغ مي‌گويند، آن‌ها از اين نكته

1- امام خمينــي، چهل حديث، 397.