عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 160

یزید از مردم بیعت بگیرد؛ ولی وجود امام حسن علیه السلام و سعد بن ابی وقّاص کار را برای او مشکل می‌ساخت، از این رو، هر دوتن را مسموم ساخت. «1»

تأسّف‌بارتر آن‌که، وقتی خبر شهادت امام حسن علیه السلام به شام رسید، معاویه و دیگر درباریان جنایتکارش خوشحال شدند و به سجده افتادند. «2»

به هر حال، تردیدی نیست که معاویه برای رسیدن به اهداف شوم خود، سعی می‌کرد همه موانع را از سر راه خود بر دارد و مسیر را برای «خلافت موروثی آل امیة» هموار سازد که یکی از موانع مهم، حضور امام حسن مجتبی علیه السلام با آن همه شایستگی‌ها و عظمت فردی و خانوادگی بود. از این رو، دست خود را به‌این جنایت عظیم آلوده ساخت و به واسطه زنی دنیاپرست- به خیال خویش- به هدفش نائل شد.

5- کشتن شیعیان به بهانه‌های گوناگون ..... ص : 188

اشاره

معاویه بعد از تثبیت قدرت خویش و پس از مسموم ساختن امام مجتبی علیه السلام برخلاف مفاد صلح‌نامه «3» و بر خلاف تمام اصول انسانی و دینی به کشتار وسیع شیعیان امیرالمؤمنین علی علیه السلام دست زد؛ تا با از میان برداشتن مخالفان، راه را برای خودکامگی‌هایش هموارتر سازد.

ابن ابی الحدید با اشاره به این دوران می‌نویسد: «فشارها بر شیعیان ادامه داشت، تا آنگاه که امام حسن علیه السلام به شهادت رسید؛ پس از آن، سختی‌ها و فشارها بر شیعیان افزایش یافت، به گونه‌ای که هر شیعه، از کشته شدن و یا تبعید و آواره شدن بیمناک بود». «4»

__________________________________________________
(1). مقاتل الطالبیین، ص 48
(2). الامامة و السیاسة، ج 1، ص 196؛ عقد الفرید، ج 4، ص 361 و مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 49
(3). در یکی از بندهای صلح نامه آمده بود: «وَ أَنْ یُؤَمَنَّ شِیعَتَهُ، وَلَا یَتَعَرَّضَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ؛ امنیّت شیعیان‌علی علیه السلام را تضمین کند و متعرّض احدی از آنان نشود». (مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 38 و ارشاد مفید، ص 355)
(4). شرح نهج‌البلاغه ابن ابی الحدید، ج 11، ص 46