عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 193

3- آتش زدن کعبه ..... ص : 222

لشکر یزید پس از غارت مدینه برای نبرد با عبداللّه بن زبیر به سوی مکّه حرکت کرد. مسرف بن عقبه در بین راه به هلاکت رسید. «1»

وی به هنگام مرگ، به سفارش یزید، «حصین بن نمیر» را به فرماندهی لشکر انتخاب کرد. لشکریان شام مکّه را محاصره کردند و ابن زبیر را که به مسجد الحرام پناهنده شده بود، مورد حمله قرار دادند. آنان با منجنیق، حرم الهی را آتش باران کردند که در نتیجه پرده‌ها و سقف کعبه آتش گرفت و سوخت.

مورّخان نوشته‌اند که این آتش سوزی در سوم ربیع الاوّل سال 64 هجری واقع شده است.

محاصره و درگیری شامیان با عبداللّه بن زبیر و طرفدارانش ادامه داشت، تا آن‌که خبر مرگ یزید به شامیان رسید و پس از آن، آن‌ها متفرّق شدند و به شام بازگشتند. «2»

آری؛ یزید در مدّت کوتاه خلافتش، هر سالی را با جنایتی بزرگ سپری کرد و به جان و مال و ناموس مسلمین دست تعرّض دراز کرد و از همه عظیم‌تر، جنایت بزرگ عاشورای سال 61 هجری را پدید آورد.

این بحث را با جمله‌ای از «ذهبی»- دانشمند معروف اهل سنّت- به پایان می‌بریم؛ وی در معرّفی یزید می‌نویسد:

«کَانَ نَاصِبِیًّا، فَظّاً، غَلِیظاً، جِلْفاً، یَتَنَاوَلُ الْمُسْکِرَ، وَ یَفْعَلُ الْمُنْکَرَ، إِفْتَتَحَ دَوْلَتَهُ بِمَقْتَلِ الشَّهِیدِ الْحُسَیْنِ، وَ اخْتَتَمَهَا بِوَاقِعَةِ الْحَرَّةِ؛ یزید ناصبی (دشمن علی و

__________________________________________________
(1). پس از دفن مسرف در آن مکان و حرکت لشکر شام، زنی قبر وی را شکافت و جنازه‌اش را به دار آویخت، مردم پس از اطّلاع از این ماجرا، به آن مکان آمدند و جنازه‌اش را سنگباران کردند. (الامامة والسیاسة، ج 1، ص 242)
(2). رجوع کنید به: تاریخ طبری، ج 4، ص 381- 384؛ کامل ابن اثیر، ج 4، ص 123- 124؛ الامامة والسیاسة، ج 1، ص 241 و ج 2، ص 19 و تاریخ الخلفاء، ص 233