عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 20

خود را به پشت سر او و دست دیگر را به زیر چانه او نهاد و لب‌های مبارکش را بر لب‌های حسین قرار داد، بوسه زد و فرمود:

«حُسَینٌ مِنّی وَ أَنَا مِنْ حُسَینٍ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیناً؛ حسین از من است و من از حسینم. هر کس حسین را دوست دارد، خداوند وی را دوست می‌دارد». «1»

3. رسول خدا صلی الله علیه و آله حسن و حسین علیهما السلام را بر روی شانه خود سوار می‌کرد و با خواندن اشعاری به آنان محبّت می‌نمود. «2»

و گاه رسول خدا بر منبر خطبه می‌خواند و با دیدن حسن و حسین علیهما السلام از منبر فرود می‌آمد و در برابر چشم همگان آنها را در آغوش می‌گرفت و به آنان محبّت می‌کرد (تا جایگاه آن دو را به همگان بفهماند)؛ «3» و گاه در پاسخ این سؤال که کدام یک از افراد خانواده، نزد شما محبوبتر است؟ می‌فرمود: «حسن و حسین» و همواره آن دو را می‌بویید و به (سینه) خویش می‌چسبانید. «4»

***

امام حسین علیه السلام در زمان خلفای سه گانه ..... ص : 43

امام حسین علیه السلام به سبب شخصیّت ممتاز و نسب برجسته‌اش، در زمان خلفای سه گانه مورد احترام دستگاه خلافت بود، تا آنجا که انتقادات سخت آن حضرت را با بردباری تحمّل می‌کردند و سعی در حفظ حرمت وی داشتند.

در برخی از کتب اهل سنّت آمده است که: روزی خلیفه دوم بر منبر، خطابه می‌خواند که حسین علیه السلام خطاب به وی فرمود: «از منبر پدرم فرود آی و بر منبر پدر

__________________________________________________
(1). مسند احمد، ج 4، ص 172؛ سنن ابن ماجه، ج 1، ص 51 و مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 226
(2). کنز العمّال، ج 13، ص 664، 666 و 667 و بحارالانوار، ج 43، ص 285- 286
(3). بحارالانوار، ج 43، ص 284
(4). سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ أَیُّ أَهْلِ بَیْتِکَ أَحَبُّ إِلَیْکَ؟ قالَ: الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ. وَ کانَ یَشُمُّهُما وَ یَضُمُّهُما إِلَیْهِ. (سیر اعلام النبلاء، ج 4، ص 382)