عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 30

4- تشویق شاعران به مرثیه‌سرایی ..... ص : 53

شاعرانی که مصایب امام حسین علیه السلام را به شعر درآورده و در مجالس و محافل می‌خواندند، همواره مورد لطف خاصّ و عنایت ویژه ائمّه معصومین علیهم السلام قرار داشتند. شعرای بنامی چون «کُمَیت اسدی»، «دِعبل خُزاعی»، «سیّد حِمْیری» و ... به عنوان (شاعران اهل بیت) با تشویق ائمّه اطهار علیهم السلام از موقعیّت‌های اجتماعی بلندی در بین مردم برخوردار بودند.

هارون مکفوف (یکی از یاران امام صادق علیه السلام) می‌گوید: به محضر آن حضرت شرفیاب شدم، فرمود: «برایم مرثیه بخوان. برایش خواندم. فرمود: «لا، کَما تَنْشِدُونَ وَ کَما تَرْثِیهِ عِنْدَ قَبْرِهِ؛ این گونه نمی‌خواهم، آن گونه که در کنار قبر آن حضرت علیه السلام مرثیه می‌خوانید، بخوان» و من خواندم:

أُمْرُرُ عَلی جَدَثِ الْحُسَیْنِ فَقُلْ لَأَعْظُمِهِ الزَّکِیَّةِ

«از کنار قبر حسین علیه السلام گذر کن و به آن استخوان‌های پاک او بگو ...»

دیدم آن حضرت به گریه افتاد، سکوت کردم، ولی فرمود: ادامه بده، ادامه دادم.

فرمود: «باز هم بخوان» خواندم تا به این بیت رسیدم:

یا مَرْیَمُ قُومی وَانْدُبِی مَوْلاکِ وَ عَلَی الْحُسَینِ فَاسْعَدی بِبُکاکِ

«ای مریم! برخیز و بر مولای خود ندبه کن و با گریه‌ات بر حسین علیه السلام رستگاری طلب کن».

دیدم امام صادق علیه السلام گریه کرد و بانوان، شیون سر دادند. وقتی آرام شدند، حضرت فرمود:

«یا أَبا هارُونَ مَنْ أَنْشَدَ فِی الْحُسَیْنِ فَأَبْکی عَشْرَةً فَلَهُ الْجَنَّةُ؛ ای ابوهارون! هرکس بر امام حسین علیه السلام مرثیه بخواند و ده نفر را بگریاند، پاداش او بهشت است». «1»

***