عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 309

35- من مأموریّت دارم! ..... ص : 346

در برخی از نوشته‌ها آمده است که: «ابن عبّاس» خدمت امام علیه السلام آمد و حضرت را به بیعت با یزید و سازش با بنی‌امیّه توصیه کرد! امام علیه السلام فرمود:

«هَیْهاتَ هَیْهاتَ یَا ابْنَ عَبَّاسِ إِنَّ الْقَوْمَ لَنْ یَتْرُکوُنی وَ إِنَّهُمْ یَطْلُبُونَنِی ایْنَ کُنْتُ، حَتّی أُبایِعَهُمْ کُرْهاً وَ یَقْتُلُونی، وَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَیَعْتَدُونَ عَلیَّ کَما اعْتَدَتِ الْیَهُودُ فی یَوْمِ السَّبْتِ، وَ انّی ماضٍ فی أَمْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله حَیْثُ امَرَنی، وَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ».

«هیهات! هیهات! ای ابن عبّاس! اینان دست از من برنخواهند داشت و هر جا باشم به من دست خواهند یافت تا به اجبار بیعت کرده و مرا به قتل برسانند. به خدا سوگند! آنان همانند یهود که در روز شنبه پیمان خدا را شکستند و ستم کردند به من ستم خواهند کرد. «1» من به همان راهی که پیامبر صلی الله علیه و آله مرا بدان مأمور ساخته است، خواهم رفت، ما از آن خداییم و به سوی او باز می‌گردیم.

(و هر چه پیش آید از آن باک نداریم)».

ابن عبّاس عرض کرد: ای پسر عمو! شنیدم که قصد رفتن به عراق را داری، با آن‌که آنان مردمی فریبکارند. آنان تو را به جنگ می‌خوانند، شتاب مکن و در مکّه بمان.

امام حسین علیه السلام فرمود:

«لِأَنْ اقْتَلَ وَاللَّهِ بِمَکانٍ کَذا احَبَّ الَیَّ مِنْ انْ اسْتُحِلَّ بِمَکَّةَ، وَ هذِهِ کُتُبُ اهْلِ الْکُوفَةِ وَ رُسُلُهُمْ وَ قَدْ وَجَبَ عَلیَّ اجابَتُهُمْ وَ قامَ لَهُمُ الْعُذْرُ عَلَیَّ عِنْدَ اللَّهِ سُبْحانَهُ؛ به خدا سوگند! اگر من در آن مکان آنچنانی کشته شوم نزد من محبوب‌تر است از این‌که در اینجا بمانم و حرمت مکّه شکسته شود. (علاوه بر آن) اینها نامه‌ها و فرستادگان کوفیان است. بر من لازم است دعوت آنان را پاسخ دهم تا حجّت الهی بر آنان تمام شود».

عبداللَّه بن عبّاس با شنیدن سخنان امام، به قدری گریست که محاسنش‌تر شد و