عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 419

این پیرمرد شجاع که به افتخار فرماندهی بخشی از سپاه عاشورا رسید و از زمان پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله افتخار خدمت آن حضرت و اهل‌بیت گرامش را داشت نیز از چهره‌های بسیار درخشان و به یادماندنی شهدای کربلاست، مخصوصاً کلماتش در حمایت از امام علیه السلام در شب عاشورا که از حمایت بی‌دریغ و بی‌پایان او خبر می‌داد، فراموش نشدنی است. خداوند هم به او امتیاز فوق‌العاده‌ای داد، گویی دربان حرم حسینی است.

88- عمروبن قَرَظَة بن کعب انصاری ..... ص : 456

پدر وی از صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله و از یاران امیرمؤمنان علی علیه السلام بود. و در تمام جنگهای علی علیه السلام شرکت داشت. عمرو در کربلا خدمت امام حسین علیه السلام رسید و از طرف امام علیه السلام مأمور ارشاد عمر بن سعد شد.

او در روز عاشورا از امام علیه السلام اذن گرفت و در حالی که این رجز را می‌خواند به سوی میدان شتافت:

قَدْ عَلِمَتْ کَتیبَةُ الْأَنْصارِ أَنِّی سَأَحْمی حَوْزَةَ الذِّمَارِ

ضَرْبَ غُلامٍ غَیْرِ نَکْسٍ شاری دُونَ حُسَینٍ مُهْجَتی وَدَارِی

«سپاه انصار دانسته‌اند که من از کسی که حفظ جانش وظیفه من است حمایت می‌کنم. ضربه‌های من مانند ضربه‌های مرد جوانی است که از صحنه نبرد نمی‌گریزد، جان و مال من فدای حسین باد!».

هنگام نماز ظهر چون امام بدون توجه به تیرهای دشمن به نماز ایستاد، عمرو بن قرظة به اتفاق چند تن از اصحاب امام در پیش روی امام ایستادند و سینه خود را سپر ساختند تا نماز امام به پایان برسد. چندین چوبه تیر به سر و سینه عمرو اصابت کرد و همزمان با سعید بن عبداللَّه به خاک افتاد. در آن هنگام به امام علیه السلام عرض کرد: «أَوَفَیْتُ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّه؛ ای پسر رسول خدا، آیا به عهد خود وفا کردم؟».

امام فرمود: «نَعَمْ، أَنْتَ أَمامِی فِی الْجَنَّةِ فَاقْرَءْ رَسُولَ اللَّهَ مِنّی السَّلامُ وَأَعْلِمْهُ أَنّی فِی الْأَثَرِ؛ آری تو وظیفه ات را انجام دادی، و جلوتر از من در بهشت خواهی بود، سلام مرا به رسول