عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 420

خدا صلی الله علیه و آله برسان و بگو که من هم به دنبال تو خواهم آمد».

عمرو پس از شنیدن این سخنان بشارت‌آمیز بسیار شاد شد و چشم بر هم نهاد و به فیض شهادت نائل آمد. «1»

89- انس بن حرث کاهلی ..... ص : 457

وی از اصحاب بزرگ رسول اللَّه صلی الله علیه و آله بود و احادیث زیادی را از آن حضرت آموخت و نقل نمود، «2» و افتخار شرکت در جنگ بدر و حنین را در رکاب پیامبر داشت. او احادیثی را از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل می‌کرد از جمله می‌گفت: «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ- وَالْحُسَیْنُ فِی حِجْرِهِ-: إِنَّ ابْنِی هذا یُقْتَلُ بِأَرْضٍ مِنْ أَرْضِ الْعِراقِ، أَلا فَمَنْ شَهِدَهُ فَلْیَنْصُرْهُ؛ از پیامبر در حالی که حسین علیه السلام در دامن رسول خدا نشسته بود، شنیدم که فرمود:

این فرزندم در سرزمین عراق به شهادت خواهد رسید، آگاه باشید هر که او را دید باید او را یاری کند». «3»

به همین جهت وقتی که شنید امام حسین علیه السلام به کربلا آمده است از کوفه حرکت کرد و شبانه خود را خدمت امام علیه السلام رساند.

او در روز عاشورا از امام اذن گرفت و عمامه خود را به کمر بست و با دستمالی ابروهای بلند خویش را بر پیشانی‌اش بست، امام چون وی را با این حال دید، گریست و فرمود: «شَکَرَ اللَّهُ لَکَ یا شَیْخُ» «4»

او با همان کهنسالی به سوی میدان شتافت و شجاعانه اشعار زیر را در برابر دشمن خواند:

قَدْ عَلِمَتْ کاهِلُها وَدُودانُ وَالْخَنْدَفِیُّونَ، وَقَیْسُ عَیْلانَ

__________________________________________________
(1). رجوع شود به: ملهوف (لهوف)، ص 162؛ تاریخ طبری، ج 4، ص 330؛ ابصار العین، ص 92 و بحارالانوار، ج 45، ص 22
(2). ابصار العین، ص 55
(3). الاصابة، ج 1، ص 68 و اسدالغابة، ج 1، ص 123
(4). مقتل الحسین مقرّم، ص 252