عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 448

او سه بار شجاعانه به سپاه دشمن حمله کرد و رجز می‌خواند:

الْیَوْمَ أَلْقی مُسْلِماً وَهْوَ أَبی وَفِتْیَةً بادُوا عَلَی دینِ النَّبِیِ

لَیْسُوا بِقَوْمٍ عُرِفُوا بِالکَذِبِ لکِن خیارٌ وَکِرامُ النَّسَبِ

مِنْ هاشِمِ السّاداتِ أَهْلِ الْحَسَبِ

«امروز پدرم مسلم را ملاقات خواهم کرد و آن جوان‌مردانی که بر دین پیامبر صلی الله علیه و آله بودند، آنانی که مانند قومی که به دروغ شناخته شده‌اند نیستند، بلکه مردمی بزرگوار و دارای نسب کریمی که از بزرگان هاشم و انسان‌های با شخصیتی هستند».

او شجاعانه می‌جنگید تا آنکه «عمروبن صُبیح» تیری به جانبش رها کرد در حالی که دست عبداللَّه بر پیشانی‌اش بود دست او را به پیشانی دوخت، هر چه تلاش کرد نتوانست دست را جدا کند، عمرو بن صبیح جلو آمد و نیزه خویش را بر قلبش فرو کرد و او را به شهادت رساند. «1»

بنا به نقل ابومخنف و شیخ مفید، شهادت عبداللَّه پس از شهادت علی اکبر علیه السلام بوده است. «2»

2. جعفر بن عقیل ..... ص : 485

وی برادر مسلم بن عقیل و مادرش «حوصاء» است، پس از شهادت عبداللَّه بن مسلم، او و تعدادی از بنی‌هاشم و فرزندان ابوطالب به صورت دسته‌جمعی بر سپاه کوفه حمله کردند. «3»

در این حال امام علیه السلام چون آنها را مشاهده کرد که عقاب‌وار به سوی دشمن یورش می‌برند، فرمود: «صَبْراً عَلَی الْمَوْتِ یا بَنِی عُمُومَتِی، صَبْراً یا أَهْلَ بَیْتِی وَاللَّهِ لارَأَیْتُم هَواناً

__________________________________________________
(1). اعیان‌الشیعة، ج 1، ص 607؛ ارشاد مفید، ص 460؛ کامل ابن‌اثیر، ج 3، ص 407 و ابصارالعین، ص 50
(2). ارشاد مفید، ص 460 و انساب الاشراف، ج 3، ص 406
(3). ابصار العین، ص 50