عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 521

3- خطبه تاریخی زینب کبری علیها السلام در کوفه ..... ص : 561

حِذْیَم بن شریک اسدی «1»

می‌گوید: در آن روز به زینب دختر علی علیه السلام نگریستم که خطبه می‌خواند و هرگز زنی را سخن ورتر و زبان آورتر از او ندیدم. گویا (زبان علی علیه السلام در کام اوست و) با زبان امیرمؤمنان علی علیه السلام سخن می‌گوید. به سوی مردم اشاره کرد که «ساکت شوید!»

ناگاه نفسها در سینه‌ها حبس شد و زنگ کاروانها از حرکت ایستاد، سپس آن حضرت پس از حمد و ثنای الهی و درود بر محمد و خاندان پاکش چنین فرمود:

أَمّا بَعْدُ یا أَهْلَ الْکُوفَةِ، یا اهْلَ الْخَتْلِ وَالْغَدْرِ وَالْخَذْلِ وَالْمَکْرِ، أَلا فَلا رَقَأَتِ الْعَبْرَةُ وَلا هَدَأَتِ الزَّفْرَةُ، إِنَّما مَثَلُکُمْ کَمَثَلِ الَّتِی نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْکاثاً تَتَّخِذُونَ أَیْمانَکُمْ دَخَلًا بَیْنَکُمْ، هَلْ فِیکُمْ إِلَّا الصَّلِفُ وَالْعُجبُ وَالشَّنَفُ وَالْکَذِبُ وَمَلْقُ الْإِماءِ وَغَمْرُ الأَعْداءِ، أَوْ کَمَرْعیً عَلی دِمْنَةٍ، أَوْ کَفِضَّةٍ عَلی مَلْحُودَةٍ، أَلا بِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ وَفِی الْعَذابِ أَنْتُمْ خالِدُونَ.

أَتَبْکُونَ أَخِی؟! أَجَلْ وَاللَّهِ فَابْکُوا فَانَّکُمْ أَحْرِیاءُ بِالْبُکاءِ، فَابْکُوا کَثِیراً وَاضْحَکُوا قَلِیلًا، فَقَدْ بُلِیتُمْ بِعارِها وَمُنیتُمْ بِشِنارِها، وَلَنْ تَرْحَضُوها أَبَداً، وَأَنّی تَرْحَضُونَ قَتْلَ سَلِیلِ خاتِمِ النُّبُوَّةِ، وَمَعْدِنِ الرِّسالَةِ، وَسَیِّدِ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَمَلاذِ حَریمِکُمْ، وَمَعاذِ حِزْبِکُمْ، وَمَقَرِّ سِلْمِکُمْ، وَآسِی کَلْمِکُمْ، وَمَفْزَعِ نازِلَتِکُمْ وَالْمَرْجَعِ إِلَیْهِ عِنْدَ مُقاتَلَتِکُمْ، وَمَدَرَةِ حُجَجِکُمْ، وَمَنارِ مَحَجَّتِکُمْ، أَلا ساءَ ما قَدَّمَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ وَساءَ ما تَزِرُونَ لِیَوْمِ بَعْثِکُمْ.

فَتَعْساً تَعْساً، وَنُکْساً نُکْساً، لَقَدْ خابَ السَّعْیُ، وَتَبَّتِ الْأَیْدِی، وَخَسِرَتِ الصَّفْقَةُ، وَبُؤْتُمْ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ، وَ ضُرِبَتْ عَلَیْکُمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْکَنَةُ.

أَتَدْرُونَ وَیْلَکُمْ أَیَّ کَبِدٍ لُمحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله فَرَثْتُمْ؟ وَأَیَّ عَهْدٍ نَکَثْتُمْ؟ وَأَیَّ کَرِیمَةٍ لَهُ أَبْرَزْتُمْ؟

وَأَیَّ حُرْمَةٍ لَهُ هَتَکْتُمْ؟ وَأَیَّ دَمٍ لَهُ سَفَکْتُمْ؟ لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئاً إِدّاً، تَکادُ السَّمواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ،