عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 550

را دید، در حق آنها نفرین کرد و فرمود: «أَبادَ اللَّهُ کَثْرَتَکُمْ، وَ سَلَّطَ عَلَیْکُمْ مَنْ یَقْتُلُکُمْ؛ خداوند جمعیت شما را نابود کند و کسی را بر شما مسلّط سازد که شما را به قتل برساند». «1»

***

14- غوغای شام ..... ص : 590

اسرای خاندان اهل‌بیت علیهم السلام را پس از گردش در شهرها و آبادی‌ها همراه با سرهای شهدا به منطقه شام رساندند. وقتی که نزدیک دمشق- پایتخت حکومت یزید- رسیدند، ام کلثوم از شمر خواست که آنها را از دروازه‌ای که کمتر محلِّ اجتماع مردم است، وارد شهر کنند و همچنین سرهای شهدا را از محمل‌ها دور نمایند، تا مردم متوجه آن سرها شوند و نوامیس خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله را نظاره نکنند؛ ولی شمر برخلاف خواسته آن حضرت، دستور داد که سرها را دقیقاً در میان محمل‌ها حرکت دهند تا جلب نظر بیشتری کند!

در روز اوّل ماه صفر «2» کاروان را از «دروازه ساعات» «3» که محل اجتماع مردم بود وارد شهر کردند. نخست آنها را کنار دروازه ساعات نگه داشتند و مردم با طبل و شیپور، شادی کنان و کف زنان به استقبال کاروان اسیران آمدند. «4»

یزید در قصر خود در مکانی که مشرف بر «جیرون» (مکانی نزدیک مسجد اموی) بود نشسته بود، و کاروان اسیران و سرهای شهدا را نظاره می‌کرد، در همان حال

__________________________________________________
(1). بحارالانوار، ج 45، ص 126
(2). در کامل بهائی (نوشته عماد الدین طبری شیعی) و آثار الباقیة ابوریحان بیرونی و مصباح کفعمی‌روز ورود کاروان اسیران به شام، روز اوّل صفر ذکر شده است (مقتل الحسین مقرّم، ص 348)
(3). علّت نامگذاری آن دروازه به «ساعات»، آن بود که در آنجا پیکرهای مسی از شکل پرندگان و برخی از حیوانات درست کرده بودند که با ایجاد نظمی در میان آنها و ارتباطشان با یکدیگر ساعات روز مشخص می‌شد. البته در مقتل الحسین خوارزمی آمده است که کاروان اسرا را از دروازه «توما» وارد کردند که آثار این دروازه هم اکنون نیز باقی است (مقتل الحسین مقرّم، ص 348)
(4). مقتل الحسین مقرّم، ص 347- 348 و ملهوف (لهوف)، ص 210 (با مقداری تفاوت)