عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 669

دست عتاب حق بدر آید ز آستین چون اهل بیت دست در اهل ستم زنند

آه از دمی که با کفن خون چکان ز خاک آل علی چو شعله آتش علم زنند

فریاد از آن زمان که جوانان اهل بیت گلگون کفن به عرصه محشر قدم زنند

جمعی که زد به هم صفشان شور کربلا در حشر، صف زنان صف محشر به هم زنند

از صاحب حرم چه توقّع کنند باز آن ناکسان که تیغ به صید حرم زنند

پس بر سنان کنند سری را که جبرئیل شوید غبار گیسویش از آب سلسبیل‌

بند هفتم ..... ص : 713

روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار خورشید سر برهنه برآمد ز کوهسار

موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه ابری به بارش آمد و بگریست زار زار

گفتی تمام زلزله شد خاک مطمئن گفتی فتاد از حرکت چرخ بی قرار

عرش آن زمان به لرزه درآمد که چرخ پیر افتاد در گمان که قیامت شد آشکار

آن خیمه‌ای که گیسوی حورش طناب بود شد سرنگون ز باد مخالف حباب وار