عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها صفحه 670

جمعی که پای محملشان داشت جبرئیل گشتند بی عماری و محمل، شترسوار

با آن که سر زد این عمل از امّت نبی روح الامین ز روح نبی گشت شرمسار

وانگه ز کوفه خیل الم رو بشام کرد نوعی که عقل گفت قیامت قیام کرد

بند هشتم ..... ص : 714

بر حربگاه چون ره آن کاروان فتاد شورِ نشور و واهمه را در گمان فتاد

هم بانگ نوحه، غلغله در شش جهت فکند هم گریه بر ملایک هفت آسمان فتاد

هر جا که بود آهویی از دشت پا کشید هر جا که بود طایری از آشیان فتاد

شد وحشتی که شور قیامت زیاد رفت چون چشم اهل‌بیت بر آن کشتگان فتاد

هر چند بر تن شهدا چشم کار کرد بر زخم‌های کاری تیغ و سنان فتاد

ناگاه چشم دختر زهرا در آن میان بر پیکر شریف امام زمان فتاد

بی اختیار نعره هذا حسین از او سر زد چنان‌که آتش از او در جهان فتاد

پس با زبان پُر گله آن بضعة الرّسول رو در مدینه کرد که یا ایّها الرّسول‌

بند نهم ..... ص : 714

این کشته فتاده به هامون حسین تست وین صید دست و پا زده در خون حسین تست

این نخل‌تر، کز آتش جان سوز تشنگی دود از زمین رساند به گردون حسین تست

این ماهی فتاده به دریای خون که هست زخم از ستاره بر تنش افزون حسین تست

این غرقه محیط شهادت که روی دشت از موج خون او شده گلگون حسین تست

این خشک لب فتاده دور از لب فرات کز خون او زمین شده جیحون حسین تست

این شاه کم سپاه که با خیل اشک و آه خرگاه زین جهان زده بیرون حسین تست

این قالب طپان که چنین مانده بر زمین شاه شهید ناشده مدفون حسین تست

چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد وحشِ زمین و مرغ هوا را کباب کرد

بند دهم ..... ص : 714

ای مونس شکسته دلان حال ما ببین ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین

اولاد خویش را که شفیعان محشرند در ورطه عقوبت اهل جفا ببین