دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت صفحه 124

باش شاهد ای خداوند صَمَدسخت بگرفتند با من تا چه حَدّ

تا فرستادم بسوی تیر و تیغ‌شِبه پیغمبر جوانم بی‌دریغ

هر زمان مُشتاق پیغمبر شدیم‌ناظر رُوی علی اکبر شدیم

اکبَرم رفت و دل از دنبال اوباش یا رَب شاهد احوال او

ایضا در استیذان شهزاده از آنحضرت و شکوه انجناب بربّ الأرباب‌

دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت و اهلبیت عصمت، ص: 69

این اشعار بر طریقه قوم سروده شده گرچه بمقتضای فقاهت بعضی از آن در نظر حقیر ناپسند است ولی پسند و ناپسندش را درج نمودم تا بدانند که ما را نیز ممکن است که بر طریقه آنها بسرائیم ولی نظر بفقاهت خودداری مینمائیم و جز این ابیات دیگر در موارد مختلفه برای اثبات تمکّن از خود نیز سروده‌ام و شاید بعضی از آنها درج شود برای امتیاز پسند ناپسندها را ما بین دو هلال ثبت مینماییم تا علامت باشد

شاهزاره اکبر سلطان دین‌کرد چون عزم قتال مشرکین

با ادب نزد شه آمد ایستادبهر استیذان گردن کج نهاد

در نهادش نار وصل افروخته‌و از حیا بر خاک چشمان دوخته