دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت صفحه 166

گر من خطاکارم ولی این طفل را نبود خطاگیرید وز آبی تر کنید کام ز جان سیر مرا

بر روی دوشم بنگرید از تشنگی بنموده غَش‌اللّه دریابید این بی‌بال دلگیر مرا

از تشنگی بیجان شده از دست و پایم اوفتادرحمی کنید افتاده بی‌جان و تدبیر مرا

ندای اسمانی سیّد الشّهدآء علیه السّلام را هنگام شهادت آن شیرخوار و ترجمه ان)

فجعل الحسین علیه السّلام یبکی و یقول اللّهم احکم بیننا و بین قوم دعونا لینصرونا فقتلونا فنودی من الهوآء دعه یا حسین فانّ له مرضعا فی الجنّة.

سبط بن الجوزی

دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت و اهلبیت عصمت، ص: 90 پس ندائی آمد از ربَ السّمآءکای حُسین ایداده جان در راه ما

غم مخور بر شیرخواره اصغرت‌که گلویش پاره شد اندر بَرَت

او اگر محروم شد از آب و شیرگر بجای آب شد مقتول تیر

غَم مخور کاو را پرستاری کنیم‌شیر بدهمیش نگهداری کنیم