کتابخانه بالقرآن

دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت صفحه 20

صفحه 20

بشکافی از دلم تو بشش گوشه بینیش‌شش گوشه شد ز پرتو عکس ثرای تو

هر جا بصحن و بارگهی میکنم نظرصحن تو بینم و حرم جانفزای تو

هرجا که بنگرم علمی را در اهتزازیاد آیدم ز قبّه تو و ز لوای تو

ای کربلا مگر وطن من توئی توئی‌کایمانم اندر است بحبّ و ولای تو

یا ربّ که کرببلا مدفنم کنی‌دانی دل جواد بود کربلای تو

ای کرببلا نام تو چون کرببلا شدگویا ز قَدَر خاک تو مأوای بلا شد

دادی تو شهادت بولایت ز سر صدق‌این است که خاک تو قبور شهدا شد

یک قطعه تو ارض بهشت است که مدفن‌از بهر تن پاک حُسین نور خدا شد

شد مختفی ازندر تو تنی کز شرف اواز کعبه فزون گشت و مزار صلحا شد