دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت صفحه 208

حُسین بأمر زنازاده کشته گشت و بگفتندکه خارجیست وَ ظَنُّوا بِانَّ ذلِک یُغشی

(ایضا فی هذا المعنی)

بر سرِ نیزه سر سِرّ خداعَجَب این است نه کهف و نه رقیم

دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت و اهلبیت عصمت، ص: 110 سالها خفتن و بیدار شدن‌عجَبَی مانده ز آثار قدیم

طول خفتن چه عجب این عجب است‌سَرِ بی‌تن کند انذار جحیم

این عَجَب‌تر که سَری بر سَرِ نی‌تر زبان بود بقرآن کریم

زین عجب‌تر بود آن سنگدلان‌گاه با سنگ زنندش چو رجیم

گه زنندی بلبش چوب قضیب‌این شناعت نکند هیچ لئیم

(مخاطبه حضرت زینب با سر حضرت سیّد الشّهداء (ع) و ابیات او و ترجمه آن)

ثمّ التفتت زینب و فرات راس اخیها فنطحت جبینها بمقدّم المحمل حتّی راینا الدّم یخرج من تحت قناعها و اومت الیه بحرقة و جعلت تقول: