دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت صفحه 214

ایّها النّاس من عرفنی فقد عرفنی و من لم یعرفنی فانا اعرّفه بنفسی انا علیّ بن الحسین علیه السّلام بن علیّ بن ابی طالب انا ابن من انتهک جریمه و سلب نعیمه و انتهب ما له و سبی عیاله انا ابن المذبوح بشطّ الفرات من غیر زحل و لا ترات انا ابن من قتل صبرا و کفی بذلک فخرا ایّها النّاس ناشدتکم باللّه هل تعلمون انّکم کتبتم الی ابی و خدعتموه و اعطیتموه من انفسکم العهد و المیثاق و البیعة و قاتلتموه و خذلتموه فتبّا لما قدّمتم لأنفسکم و سؤاة لرایکم بأیّة عین تنظرون الی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله اذ یقول لکم قتلتم عترتی و انتهکتم حرمتی فلستم من امّتی فارتفعت اصوات النّاس بالبکآء من کلّ ناحیة و قال بعضهم هلکتم و ما تعلمون فقال ص رحم اللّه امرء قبل نصیحتی و حفظ وصیّتی فی اللّه و رسوله و اهل بیته فانّ لنا فی رسول اللّه اسوة حسنة فقالوا باجمعهم نحن کلّنا سامعون مطیعون

دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت و اهلبیت عصمت، ص: 113

حافظون لذمامک غیر زاهدین فیک و لا راغبین عنک فمرنا بامرک یرحمک اللّه فانّا حرب لحربک و سلم لسلمک لنا خذنّ یزید و نبرء ممّن ظلمک و ظلمنا فقال علیه السّلام هیهات هیهات ایّها الغدرة المکرة حیل بینکم و بین شهوات انفسکم اتریدون ان تاتوا الیّ کما اتیتم الی آبائی من قبل کلّا و ربّ الرّاقصات فانّ الجرح لمّا یند مل قتل ابی بالأمس و اله بیته معه و لم ینسنی ثکل رسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و ثکل ابی و بنی ابی و و جده بین لهاتی و مرارته بین حنا جری و حلقی و غصصه تجری فی فراش صدری و مسالتی ان لا تکونوا لنا و لا علینا ثمّ قال علیه السّلام

رضینا منکم راسا براس‌فلا یوم لنا و لا علینا

(ترجمه بعضی از خطبه)

ای اهل کوفه آنکه شناسد شناسدم‌و انکس نمشناسدم اکنون بداندم

من زاده حُسینم و فرزند بُو تراب‌فرزند آنحسین که ممنوع شد ز آب

بیجرُم و بی‌قصاص بصحرای کربلالب تشنه شد شهید و سرش از بدن جدا

عریان تنش بروی زمین مانده بی‌کفن‌بر نوک نی سرش ببر چشم مرد و زن

اطفال سر بُریده و مردان او شهیداموال او برفت بتاراج هر پلید