دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت صفحه 27

ای خوشا بر آن قدمها کاز سلبیل اشتیاق‌سوی آن در بار رحمت میزند هر روز گام

ای خوشا بر آن لبان کز جان و دل بر آن ضریح‌میزنندی بوسه و دارند بر او و استلام

ای خوشا بر آن عَذار و خَدّکه از فرط شعف‌بر ضریح و بر درش سایند مانند غلام

التماسی از شما هست ای مقیم و زائرین‌از من مسکین بیاید آرید هنگام سلام

ما که دوریم ای عزیزان بر شما باشد گوارهرکه مشمول غنایت شد خوشش باشد مقام

گو که دوریم ای شها از حضرتت دل دور نیست‌با زبان دارم سلام هر لحظه و با دل پیام

ما اگر دوریم امّا نیست دوری بهر توهر کجا باشد تو را باشد نظر بر خاص و عام

ای شهید کربلا خود آگهی از حال دوست‌سوز هر دل را توئی گاه چون هستی امام

یک نظر از مرحمت بنمای بر حال جوادفتنه آخر زمان فکر مرا بنموده خام

استقبال از محرّم و اندوه بر عظم ماتم‌