دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت صفحه 79

رباعی‌

گر نباشد دوستی بَهر خداعاقبت گردد دو یار از هم جُدا

دوستی کاز بهر حق ناری بدست‌عاقبت در دوستی آید شکست

دیوان بینه رحمت در مراثی قتیل امت و اهلبیت عصمت، ص: 45

مرثیه بر مسلم بن عقیل و گریه او هنگام‌دستگیری و یاد از کشتن حسین و اسیری‌

چون مسلم را دستگیر نمودند شمشیر او را از او گرفتند و او را بر استری سوار نمودند گویا از خود مأیوس اشک از دیدگانش فرو ریخت و فرمود: إنّا للّه و انّا الیه راجعون عبید اللّه سلمی گفت:

انّ من یطلب مثل الّذی تطلب اذا نزل به امر مثل الّذی بک لم یبک الخ- کسیکه خواستار باشد مانند آنچه را که تو خواستاری گریان نمیشود اگر بر او وارد شود آنچه بر تو وارد شده (یعنی کسیکه طالب مقام بزرگی است فکر چنین پیش آمد بر خلاف مرام میکند) فقال انّی و اللّه ما لنفسی بکیت و لا لها من القتل ارثی و ان کنت لم احبّ لها طرفة عین تلفا و لکن ابکی للحسین و آل الحسین (ع) آه بخدا که من برای نفس خود گریه نمیکنم و بر نفس خود از کشتن نوحه ندارم اگرچه یک چشم بر هم زدن تلف را برای او دست ندارم و لکن گریه میکنم

چون اندر کوفه شد بی‌یار مُسلم‌بچنگ فرقه اشرار مُسلم

گرفتند از کفش شمشیر خونبارسوار استرش کردند اشرار

چو خود را بیکس و بی‌یار دیدی‌ز حسرت اشک بر رویش چکیدی