- مقدّمه 1
- اشاره 5
- 1) ناهمخوانی حرکت سیّدالشّهدا علیه السلام با حساب و کتاب های بشری 13
- 2) شایع بودن سرنوشت سیّدالشّهدا علیه السلام در میان دوست و دشمن 16
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل اوّل 38
- 1) علم الهی امام حسین به تفاصیل جریان شهادتشان 39
- اشاره 39
- اشاره 42
- تلازم نداشتن علم امام به هنگام مرگ با «خودکشی» 45
- 2) پیمان الهی برای تن دادن به شهادت 47
- اشاره 47
- 3) تخییر امام علیه السلام در انتخاب شهادت 53
- اشاره 59
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل دوم 72
- 1) مشیّت الهی در حرکت امام حسین علیه السلام 74
- اشاره 74
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل سوّم 88
- 1) آثار و برکات خروج سیّدالشّهدا و لزوم خط نشدن آن ها با علّت 89
- اشاره 89
- اشاره 99
- اشاره 110
- 2) نقش مؤثّر معیارهای الهی در تحلیل حرکت امام حسین علیه السلام 110
- اشاره 112
- 3) سرّ جانفشانی سرور و سالار شهیدان علیه السلام 120
- اشاره 120
- 1) راضی شدن پیامبر و حضرت زهرا به قضای الهی درباره سیّدالشّهدا علیه السلام 133
- اشاره 133
- 2) گوشه ای از عبادات سیّدالشّهدا علیه السلام 151
- اشاره 151
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل پنجم 160
فصل اوّل: شکست تحلیل های بشری
1) ناهمخوانی حرکت سیّدالشّهدا علیه السلام با حساب و کتاب های بشری
چنان که در مدخل بحث گفته شد یکی از مؤلّفه های مهم در تحلیل حرکت سیّدالشّهدا علیه السلام مسأله «دعوت کوفیان» است. برخی حکم کرده اند که وقتی به حسب ظاهر بیش تر از بیست هزار نفر از آنان با مسلم بن عقیل بیعت کردند و دوازده هزار نامه از طرف کوفیان به سوی امام علیه السلام سرازیر شد، امام حسین علیه السلام «مکلّف» بودند که دعوتشان را اجابت نمایند. استدلال این دسته آن است که چون امام علیه السلام مورد خطاب نامه های اهل کوفه قرار گرفته و آن ها ایشان را به کوفه دعوت نمودند، در پاسخ به آن ها راهی کوفه شدند. لذا اگر امام حسین علیه السلام به درخواست اهل کوفه پاسخ نمی دادند در پیشگاه خدا حجّتی نداشتند و بلکه اهل کوفه بر ایشان حجّت پیدا می کردند. به تعبیر دیگر، حجّت بر ایشان تمام بود و می بایست به این همه درخواست، پاسخ عملی و