رمز عاشورا: درس بندگی از سیرت حسین علیه السلام صفحه 16

حال به حرکت خود ادامه دادند.

می شد که حضرت در پی رسیدن خبر شهادت جناب مسلم به یک طرف دیگر، مثلاً به طرف یمن بروند. و اصلاً می توانستند دور شوند. امّا بر عکس به مرکز پیمان شکنی و نیرنگ و دورویی نزدیک شدند. رفتن حضرت به سمت کوفه به معنای رفتن به لانه زنبور بود. با این تفاصیل نمی توانیم حکم کنیم که اگر حضرت در ظاهر جواب مثبت به نامه های کوفیان نمی دادند حجّت الهی بر آن ها تمام نمی شد. با آن همه سستی ها و عهدشکنی های پیشین، حجّت بر آن ها تمام شده بود. حداقل فرستادن مسلم و شهادت او، حجّت را بر کوفیان تمام کرده بود و اگر غرض آن حضرت اتمام حجّت بر کوفیان بود حدّاقل وقتی حضرت خبر شهادت مسلم را شنیدند، باید مسیرشان را کج می کردند ولی چنین نکردند. براستی چرا چنین نکردند؟

2) شایع بودن سرنوشت سیّدالشّهدا علیه السلام در میان دوست و دشمن

توجّه به این نکته ضروری است که آن حضرت از این که به دست بنی امیّه به شهادت می رسند کاملاً باخبر بودند. این آگاهی از یکسو به پیشگویی های نبوی صلّی الله علیه و آله و سلّم باز می گشت. به عنوان نمونه در اثبات الوصیّه آمده است:

بعد از این که اهل کوفه با امام حسین علیه السلام مکاتبه کردند وقتی حضرت عزم نمودند که به سمت عراق روند، مسلم بن عقیل را به سوی آن ها فرستادند [که جلو رود و شرایط را بسنجد] امّا در مورد