- مقدّمه 1
- اشاره 5
- 1) ناهمخوانی حرکت سیّدالشّهدا علیه السلام با حساب و کتاب های بشری 13
- 2) شایع بودن سرنوشت سیّدالشّهدا علیه السلام در میان دوست و دشمن 16
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل اوّل 38
- 1) علم الهی امام حسین به تفاصیل جریان شهادتشان 39
- اشاره 39
- اشاره 42
- تلازم نداشتن علم امام به هنگام مرگ با «خودکشی» 45
- اشاره 47
- 2) پیمان الهی برای تن دادن به شهادت 47
- 3) تخییر امام علیه السلام در انتخاب شهادت 53
- اشاره 59
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل دوم 72
- اشاره 74
- 1) مشیّت الهی در حرکت امام حسین علیه السلام 74
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل سوّم 88
- اشاره 89
- 1) آثار و برکات خروج سیّدالشّهدا و لزوم خط نشدن آن ها با علّت 89
- اشاره 99
- اشاره 110
- 2) نقش مؤثّر معیارهای الهی در تحلیل حرکت امام حسین علیه السلام 110
- اشاره 112
- 3) سرّ جانفشانی سرور و سالار شهیدان علیه السلام 120
- اشاره 120
- اشاره 133
- 1) راضی شدن پیامبر و حضرت زهرا به قضای الهی درباره سیّدالشّهدا علیه السلام 133
- اشاره 151
- 2) گوشه ای از عبادات سیّدالشّهدا علیه السلام 151
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل پنجم 160
فصل دوم: صبغه غیبی و الهی حرکت حسینی
1) علم الهی امام حسین به تفاصیل جریان شهادتشان
اشاره
آن چه تاکنون بیان شد طبق معیارهای عادی بشری و صرف نظر از بُعد امامت و علم غیب امام بود. امّا در پشت صحنه خبرهای دیگر هم بوده است. طبق روایات معتبر امام حسین علیه السلام به علم الهی و غیبی خود که از جانب خدا موهبت شده بود از تفاصیل جریان شهادت خود و زمان و مکان آن مطّلع بودند. تحلیل گرانی که این مؤلّفه مهم را نادانسته یا غرض ورزانه نادیده گرفته اند در تبیین های خود به شدّت دچار انحراف شده و واقعیّات بسیاری را زیر پا نهاده اند. از این رو برای آن که نسبت به حرکت سیّدالشّهدا علیه السلام معرفت صحیحی پیدا کنیم در این فصل قدری پیرامون این مؤلّفه و حواشی آن بحث می کنیم.
1-1) خبر دادن امام حسین علیه السلام به امّ سلمه