رمز عاشورا: درس بندگی از سیرت حسین علیه السلام صفحه 53

ثُمَّ دَفَعَهُ إِلَی ابنِهِ جَعفَرٍ فَفَکَّ خَاتَماً فَوَجَدَ فِیهِ حَدِّثِ النَّاسَ وَ أَفتِهِم وَ انشُر عُلُومَ أَهلِ بَیتِکَ وَ صَدِّق آباءَکَ الصَّالِحینَ وَ لَا تَخَافَنَّ إِلَّا اللهَ عَزَّوَجَلَّ وَ أَنتَ فِی حِرزٍ وَ أَمانٍ فَفَعَلَ.

سپس ایشان به پسر خود امام صادق علیه السلام سپردند. حضرت مهر مربوط به وصیّت خودشان را باز کردند. در آن نوشته شده بود: برای مردم حدیث بگو و فتوا بده و علوم اهل بیتت علیهم السلام را نشر ده. [راه و روش] پدران صالحت را تصدیق کن و جز از خدا نترس که تو در حرز و امان [الهی] هستی. ایشان نیز چنین کردند.

این ها حجّت های خدا هستند. افراد عادی نیستند. خدا می خواهد به وسیله ایشان، هم دینش را پیش ببرد، هم خود ایشان را امتحان کند. ما، هدف نیستم و موضوعیّتی نداریم بلکه خود امام علیه السلام هدف است. یعنی در درجه اوّل خدا می خواهد حجّتش را امتحان کند که چه قدر بنده خداست. و بندگی او، با آن چه ما می کنیم- از جهت برخی مصادیق آن- فرق بسیاری دارد.

3) تخییر امام علیه السلام در انتخاب شهادت

عنوان بابی دیگر در کافی شریف چنین است:

باب ان الائمّه یعلمون علم ما کان و ما یکون و انهم لا یخفی علیهم الشیء صلوات الله علیهم.