- مقدّمه 1
- اشاره 5
- 1) ناهمخوانی حرکت سیّدالشّهدا علیه السلام با حساب و کتاب های بشری 13
- 2) شایع بودن سرنوشت سیّدالشّهدا علیه السلام در میان دوست و دشمن 16
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل اوّل 38
- اشاره 39
- 1) علم الهی امام حسین به تفاصیل جریان شهادتشان 39
- اشاره 42
- تلازم نداشتن علم امام به هنگام مرگ با «خودکشی» 45
- 2) پیمان الهی برای تن دادن به شهادت 47
- اشاره 47
- 3) تخییر امام علیه السلام در انتخاب شهادت 53
- اشاره 59
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل دوم 72
- اشاره 74
- 1) مشیّت الهی در حرکت امام حسین علیه السلام 74
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل سوّم 88
- 1) آثار و برکات خروج سیّدالشّهدا و لزوم خط نشدن آن ها با علّت 89
- اشاره 89
- اشاره 99
- 2) نقش مؤثّر معیارهای الهی در تحلیل حرکت امام حسین علیه السلام 110
- اشاره 110
- اشاره 112
- 3) سرّ جانفشانی سرور و سالار شهیدان علیه السلام 120
- اشاره 120
- 1) راضی شدن پیامبر و حضرت زهرا به قضای الهی درباره سیّدالشّهدا علیه السلام 133
- اشاره 133
- 2) گوشه ای از عبادات سیّدالشّهدا علیه السلام 151
- اشاره 151
- جمع بندی و نتیجه گیری فصل پنجم 160
جدا نبود. ولی مردم بعد از عاشورا فهمیدند که این ها مکّار و حقّه بازند. این ها دین را وسیله حکومت و سیاست و به قدرت رسیدنشان قرار داده اند. لذا از آن به بعد مردم اگر دین را می خواستند سراغ اهل بیت علیه السلام می رفتند و اگر دنیا را می خواستند، به سراغ حکّام می آمدند چون حساب دین از حساب حاکم وقت جدا شد. این یکی از آثار شهادت امام حسین علیه السلام بود.
این برمی گردد به عمل خالصانه حضرت. «بذل مهجته فیک» یعنی خدایا! او در راه تو جانش را بذل کرد. تا این که باب هدایت گشوده شود. و این یکی از آثار و فوائد مهم خروج سیّدالشّهدا بود.
1-4) فرار از بیعت با ذلّت
اشاره
پیشتر روشن کردیم که بنی امیّه قصد کشتن حضرت را داشتند و شکّی در این نبود. هم معاویه این مطلب را اظهار کرده بود و هم خود سیّدالشّهدا علیه السلام می فرمودند و هم قرائن نشان می داد. به نظر می رسد یکی از حکمت های خروج امام علیه السلام از مکّه همین بود که از دست بنی امیّه بگریزند و تن به بیعت ذلیلانه ای که آن ها می خواستند ندهند.
مرحوم علامه مجلسی می فرماید:
پس هرگاه حضرت داند که به هر حال کشته می شود، و کشته شدن در ضمن جهاد را بر کشته شدن با اسیری و مذلّت اختیار نماید، محلّ اعتراض نخواهد بود.(1)
یعنی اگر هم به فرض ایشان بیعت را می پذیرفت، بعد از گرفتن1.
1- رساله حکمت و فلسفه شهادت امام حسین علیه السلام، ص201.