- همای سعادت 1
- سخن ناشر 3
- اشاره 5
- فصل اول: دل نوشتههای عاشورایی 5
- ای کاش فردا نمیشد 6
- اشاره 6
- 1. شب عاشورا 6
- رزمآورد حق و باطل 8
- سپاه سعادت و لشکر شقاوت 9
- سپاه باطل و عدم بصیرت 10
- سپاه حق، سپاه بصیرت 11
- شب اتمام حجتها 12
- ستارگان سپاه سیدالشهدا 12
- شب عاشقان بیدل 12
- آفتاب کربلا 13
- خدا دوستانش را میشناسد 14
- فرصتی برای انس بیشتر 15
- فرصت تفکر 15
- شوق دیدار 16
- قلبهای تاریک 17
- یاوران حقیقی 18
- در آرزوی شهادت 20
- دژهای محکم ایمان 20
- بزرگترین معامله تاریخ 21
- نامی به بلندای تاریخ 21
- در سودای محبت دوست 22
- برگزیدگان مکتب ایمان 24
- 2. صبح عاشورا 26
- اشاره 26
- صبحی سهمگین 26
- جلوهگاه ایستادگی 27
- عاشورا جلوهگاه توکل 28
- صبح مصیبتها 28
- دعای حسین علیه‌السلام چه بود؟ 29
- در اندیشه شهادت 30
- پرواز روح 30
- چند نکته از یک دعا 31
- ودعای حسین علیه السلام مستجاب شد 32
- فصل دوم: پیامهای عاشورایی 33
- اشاره 33
- 3. صراط مستقیم حسین علیه السلام 34
- شکست ناپذیران عرصه کربلا 34
- اشاره 34
- مقصد تربیتی انبیا 36
- پیروزمندان عرصه بندگی 36
- راه حسین علیه‌السلام صراط مستقیم 37
- عاشورا و مسئولیتها 38
- جایگاه عزاداری سید الشهدا علیه‌السلام 38
- پیام سید الشهدا علیه‌السلام به جوامع انسانی 39
- حیات دین، مرهون شهادت حسین علیه‌السلام 40
- هشدار حسین علیه السلام 41
- شعار حسین علیه السلام 43
- فرصت تبلیغ و وظیفه روحانیت 44
- ارزشهای حسینی و وظیفه ما 45
- جامعه و عاشورا 46
- اشاره 46
- 4. عبرتهای عاشورا 46
- درسهای عاشورا 47
- باوفاترین اصحاب 48
- عبرت از سپاه سیاه 49
- آفتاب نینوا 50
- امام علیه‌السلام و بیداری انسان 51
- پیامآوران عاشورا 52
- قهرمانان عرصه بلا 52
- اشاره 54
- 5. از عاشورا تا ظهور 54
- ابعاد یک حادثه عظیم 54
- تأثیر عاشورا بر مواضع ائمه علیهم السلام 55
- جلوه‌های عاشورایی 55
- رابطه عاشورا با حکومت مهدوی 56
- از عاشورا تا رجعت 58
- ظهور، استمرار عاشورا 59
- فصل سوم: رسالت عاشورایی ما 61
- اشاره 61
- ارزش حفظ شعائر 62
- 6. پاسداری از شعائر حسینی 62
- اشاره 62
- درس عزت 63
- بایدهای مراسم حسینی 64
- اشاره 65
- 7. مسئولیتهای عاشورایی 65
- حرفی است از هزاران کاندر عبارت آمد 66
- پیام مکتب حسین 66
- حوزه علمیه در خدمت مکتب عاشورا 67
- حفظ هویت اسلامی 68
- نکاتی در باب تبلیغ عاشورا 68
- ارتباط با جوانان 70
- شناخت اقلیمهای تبلیغی 70
- تقارن عاشورا و نوروز 71
- 8. رسالت ذاکران اهل بیتعلیهم السلام 72
- دانشگاه عاشورا 72
- اشاره 72
- جایگاه ذاکر اهل بیت علیهم السلام 74
- وظایف مداحان اهل بیت علیهم السلام 75
- مجلس عزای اهل بیت، دار الرحمه 77
- اشاره 78
- فصل چهارم: عاشورا در عاشورا 78
- 9. عاشورای مشهد الرضا 79
- 10. عاشورای خونین 1425 82
- اشاره 82
- یزیدیان زمان 82
- آثار علمی حضرت آیت الله العظمی صافی 84
- درباره مركز 87
فرصتی برای انس بیشتر
چنانکه ارباب تواریخ و حدیث نگاشته‌اند، عصر روز تاسوعا وقتی عمر سعد بر حسب دستور ابن زیاد مبنی بر فوریت شروع جنگ، فرمان یورش به خیام طاهره را صادر کرد، به شرحی که در کتاب‌ها نوشته‌اند، امام حسین علیه‌السلام از آنها برای اجرای یک سلسه برنامه‌های عبادی و در واقع وداع با نماز، عبادات و تکالیف الهی یک شب مهلت خواست.
مؤمن آماده برای لقاء خدا، در عین شدت شوق برای فوز به لقاء، ادامه انس نمازی و عبادی خود با خدا را نیز دوست می‌دارد و آن را هم ظهور و جلوه‌ای از لقاء الله می‌بیند؛ برای ولی اللهی مانند حسین علیه‌السلام که همه حالاتش در لقاء می‌گذرد، همه جَلوات جلوه‌های لقای حق، لذت‌بخش است.
فرصت تفکر
این مهلت خواهی، متضمن معانی عالی و اعلان موضع برحق امام بر آن گروه ستمکار کافر بود، اعلان حقیقت، اعلان توحید و اعلان محکومیت دشمن بود و در عین حال مهلت و فرصتی برای سپاه عمر سعد بود که اگر برخی از آنان تا به حال فکر می‌کردند که جنگ، با تسلیم سید الشهدا علیه‌السلام و اصحابش به پایان می‌رسد و به شمشیر کشیدن بر روی آن حضرت، که با شمشیر کشیدن بر روی پیغمبر فرقی ندارد، منتهی نمی‌شود، اکنون که بر سر دو راهی جهنم و بهشت قرار گرفته‌اند در این یک شب در کار خود تأمل کنند.
اگر در همان عصر تاسوعا جنگ بلافاصله شروع می‌شد، برای آن عده‌ای که شب عاشورا به اصحاب امام می‌پیوستند دیگر فرصتی برای تصمیم‌گیری