عاشورا و شبکه های ماهواره ای راهکارهای مواجهه رسانه با شبهات شبکه های ماهواره ای پیرامون قیام امام حسین علیه السلام صفحه 122
- درآمد 1
- اشاره 5
- فصل اول: کلیات و مبانی 5
- 1. ضرورت: برنامه سازی در موضوع شبهات محرم 6
- اشاره 6
- الف) فرایند شبکه سازی 10
- ب) فرایند برنامه سازی 11
- 2. از آسیب ها تا راهبردهای مواجهه با شبهات 15
- 2-1. آسیب شناسی جامعه ی داخلی و رسانه ی ملی در برابر هجوم رسانه ای شبکه های وهابی 15
- اشاره 15
- 2-2. اهداف برنامه سازی در موضوع شبهات 16
- اشاره 17
- 2-3. راهبردهای برنامه سازی در موضوع شبهات ماهواره ای 17
- راهبردهای کلان در حوزهی برنامهسازی 18
- راهبردهای ناظر به مخاطب و شبکه 26
- راهبردهای شبکههای برونمرزی 27
- 3-1. مبنای دیدگاه شیعه و وهابیت به عاشورا 30
- اشاره 30
- 3. فرایند شبهه پردازی در شبکه های ماهواره ای در یک دهه ی اخیر 30
- 3-2. ماجرای شهادت حسین علیه السلام ، به روایت وهابیت 36
- اشاره 61
- 4. منطق فهم دین و روش شناسی کشف شبهه 61
- 4 1. ضرورت توجه به دین پژوهی فطری، به مثابه ی معیار حق و باطل شناسی 64
- 4 2. لزوم کاربست روش بینارشته ای در مقام دین شناسی و پاسخ گویی به شبهات 76
- 4 3. شناخت منطق فهم مغالطات عاشورایی 84
- اشاره 87
- 5. آشنایی با فهرست و دستهبندی مغالطات 87
- مغالطه های شکلی 88
- مغالطات ابهام 88
- مغالطات عدم دقت برای گمراه سازی 89
- مغالطات نقل 89
- مغالطات ادعای بدون استدلال 90
- مغالطات مقام نقد 92
- مغالطات مقام دفاع 93
- مغالطات صوری 94
- مغالطه در استدلال پیشفرض نادرست 95
- مغالطهی ربطی 96
- 6. فهرست شبهات عاشورایی 98
- اشاره 98
- انواع شبهات 99
- محور کلی شبهات 99
- 7. معرفی منابع و پایگاه های عاشورائی 104
- اشاره 106
- فصل دوم: روش پاسخ گویی به شبهات و مغالطات عاشورایی در شبکه های ماهواره ای 106
- درآمد 107
- نمونه ای از شبهات عاشورایی وهابیت، روش آنالیز و کشف مغالطات به کار رفته، و جست وجو از روش پاسخ گویی بینارشته ای 109
- اشاره 109
- 1. شبهات کلامی- تاریخی 109
- اشاره 109
- 1-1. شبههی دوگانگی رفتار حسنین علیهما السلام و اثبات عدم عصمت آنان: 110
- پاسخ به شبهه 122
- اشاره 122
- ایدههای برنامهسازی در مقام پاسخدهی 125
- ایدههای برنامهسازی در مقام پاسخدهی 131
- 2. شبهات تاریخی 132
- اشاره 132
- تناقضهای قرائت وهابیها از عاشورا 134
- ایدههای ناظر به شبهههای تاریخی: 141
- 3. شبهه های فقهی 142
- اشاره 142
- یک نکتهی روششناسانه 144
- اشاره 146
- 4. شبهه های فرهنگی 146
- سخن پایانی 150
- کتاب نامه 152
- اشاره 152
- کتاب 153
- پایگاه های اینترنتی 155
- نرم افزارها 155
شود که: اگر جنایت کربلا را تنها کوفیان شیعی بهوجود آوردهاند پس نقش یزید و حزب اموی در این میان چه میشود؟ میگویند او خلیفهی مسلمانان بود و باید امنیت و سلامت جامعه را تضمین میکرد. پس در مواجهه با قیام امام حسین علیه السلام صرفا چند دستور کلی داد و بس. ولی این شیعیان بودند که با رفتارهای خود بحران را گسترده کردند.
پاسخ به شبهه
اشاره
پاسخ به شبهه
این شبهه بهظاهر یک شبههی کلامی است ولی واقعیت این است که این شبهه شبههای کلامی-تاریخی است. کشف این مغالطهها از یکسو نیازمند فهم مبانی کلامی در شیعهشناسی-سنیشناسی است؛ خصوصا وقتی که واژهی شیعه و یا سنی و یا وهابی صرفا دلالت بر آموزههای کلامی ندارد و شامل نوع موضعگیریهای سیاسی و فرهنگی و تعریف سبک زندگی هم میشود.
از سوی دیگر برای این شیعه-سنیشناسی فکری و اندیشهای باید سیر تطور این گروهبندیهای فکری مورد بازخوانی قرار گیرد(1) تا
1- تا به عنوان نمونه معلوم شود آیا در قرن اول سنی گری مترادف عمان عثمانی گرائی است یا نه؟ و یا این که در زمان تقسیم شدن خلافت بین امویان و عبدالله بن زبیر، از جهت کلامی/سیاسی مشی خواص و عوام اهلسنت چه بوده است؟ تا دانسته شود که همانگونه که واژه شیعه می توانسته از جهت اجتماعی و تاریخی دارای روند تحول و تکامل باشد، همچنین واژه تسنن نه تنها در سده اول بلکه تا پایان سده دوم هجری دارای معنای شفاف و روشنی نبوده است. این در حالی است که تفاوت این د گرایش در این بوده که واژه شیعه اگر هم تطور و تحولی دارد تنها از جهت اجتماعی است و گرنه به واسطه مدیریت فکری امامان از ثبات اعتقادی برخردار است. ولی واژه تسنن در آن سال ها هم از جهت فکری و اعتقادی دچار سرگردانی است و هم از جهت جریان شناسی اجتماعی. به شهادت این که هم اب حنیفه و هم مالک بن انس رهبران دو گرایش بزرگ فقهی عامه، در ان سال ها: گاه با خلفای اموی/عباسی بیعت می کنند. و گاه در قیام زیدیه مشارکت دارند و گاه در حال فرار بیعت هیچ خلیفه ای بر گردن آنان نیست و در تحیر سیاسی می باشند.